اگرچه سینما خود نماهایی از واقعیت و رخدادهای جامعه  را به تصویر می کشد و گاه به یک سالنامه بصری بدل می شود اما خود نیز در این رخداد ها سهیم و موثر است. سینمای ایران در سال 1389 با فراز و نشیب های زیادی همراه بود و مثل سالهای اخیر دوران سخت و دشواری را طی کرد. بدیهی است پرداختن به همه این اتفاقات در مجال و حوصله این مقال نمی گنجد و سعی بر آنست برخی از شاخص ترین و رسانه ای ترین آنها را انتخاب کرده و نگاهی اجمالی به آن بیاندازیم.برای درک بهتر این رخدادها آنها را در سه دسته کلی: نمایش و تولید، سازماندهی و مناسبات سینمایی و جشنواره ها ساماندهی کنیم.
 الف - نمایش و تولید
 افزایش اکران و شورای صنفی نمایش
یکی از معیارها و شاخصه هایی که برای ارزیابی کارنامه سینمایی در کشور مورد استفاده قرار می گیرد علاوه بر میزان تولیدات سینمایی میزان ظرفیت نمایشی و اکران آنهاست. امسال ظاهرا تلاش مدیران سینمایی بر این بود که میزان تولیدات سالانه نسبت به سالهای قبل افزایش بیابد. طبق آمارهای متناقضی که در این زمینه وجود داشت میزان تولید فیلم امسال به 90 فیلم افزایش یافت و اکران نیز به 60 فیلم رسید. این در حالی است که سینمای ایران یک بار در سال 1384 نیز بیشترین آمار تولید را با سقف 112 فیلم در سال تجربه کرده بود. ضمن اینکه تهیه کنندگان همچنان از وضعیت اکران فیلم های شان ناراضی بودند. به طوری که مثلا 12 فیلم همزمان روی پرده اکران می رفت که برخی از آنها که معمولا فیلم های فرهنگی و خاص بودند و مشمول تک سانس شده و در نهایت این گونه از اکران به وضع واژه جدیدی  به نام فیلم سوزی انجامید که خود نشان از نبود رضایتمندی از این شیوه اکران داشت.مدیر کل نظارت و ارزشیابی اما همچنان معضل اکران را به شورای صنفی نمایش نسبت می داد.شورایی که خود در آن ناظر داشت و چندین نوبت با امریه های شفاهی وی فیلم ها جابجا شدند تا بدان جایی که  مدیرعامل خانه سینما در شهریور ماه طی نامه ای به شورای نمایش تذکر داد که نماینده مدیرکل نظارت و ارزشیابی فاقد حق رای است و در صورت ضرورت اعمال نظر مدیر کل نظارت و ارزشیابی با ارسال  نامه کتبی وی به خانه سینما موضوع قابل بررسی و رسید گی است.اما هم چنان علیرضا سجادپور بر خلاف امکان تشکیل شورای عالی نظارت(نهاد بالا دستی شورای اکران که با ریاست وی برای بررسی فعالیت شورای اکران در آیین نامه خانه سینما پیش بینی شده بود) از فعالیت نادرست شورای صنفی نمایش سخن می گفت:"تعداد بالای اکران فیلم‌ها و تک‌سانس بودن آنها در سینماها مربوط به عملکرد شورای صنفی نمایش است و اکران فیلم‌ها در سال 89 عملکرد شورای صنفی نمایش را نشان می‌دهد. اگر اکران سال 89 چشمگیر نبوده علتش این است که فیلم‌های چشمگیر و مناسب مردم هم در میان فیلم‌ها نبوده است". ودر جایی دیگر گفت:" اکران 90 بهتر خواهد بود."سجادپور در آغاز سال 1389 پس از ابلاغ آیین نامه اکران مدون شده توسط خانه سینما  چنین گفته بود:" هدف نهایی معاونت سینمایی تشکیل شورای اکران است که تا آن زمان باید با همین آیین نامه موجود وضعیت اکران را مدیریت کرد البته شورای عالی اکران برای رفع مشکلات کلی سینما تشکیل می شود اما از آنجایی که نمی توان بدون آیین نامه سینما را اداره کرد تا زمان تشکیل شورای اکران با همین آیین نامه فعلی، شرایط را مدیریت خواهیم کرد." سجادپور گفت:" تیم جدید معاونت سینمایی کشور، نگاهی که به توزیع و اکران دارد با این آئین نامه، حل نمی شود و برنامه های گسترده تر و مهم تری در پیش است. آئین نامه جدید از آنجا ابلاغ شده که نمی توان برای نمایش فیلم های سال 89 بدون آئین نامه گذراند و باید یک مبنایی وجود داشته باشد اما ما باید به شکلی اساسی نسبت به توزیع فیلم ها در تهران و شهرستان ها کنیم." وی درباره مشخص شدن اکران فیلم ها در گروه های مختلف سینمایی گفته بود: "در این مورد الان نمی توانم چیزی را اعلام کنم.اکران سال 89 اکران چشمگیری نبود و مجموعاً راضی نیستم، اما اکران امسال را ناموفق هم نمی‌بینم و آن را ناکامی بزرگ ارزیابی نمی‌کنم و معتقدم آنهایی که اکران 89 را موفق نمی‌بینند عینک بدبینی بر چشم دارند. ضمن اینکه باید بگویم اگر اکران سال 89 چشمگیر نبوده علتش این است که فیلم‌های چشمگیر و مناسب مردم هم در میان فیلم‌ها نبوده البته قطع به یقین شاهد این اتفاق در سال 90 نخواهیم بود. شورای صنفی نمایش باید تعداد کمی فیلم‌های اکران را کنترل می‌کرد تا نمایش فیلم‌ها در تعداد بالا صورت نگیرد. من نمی‌دانم چرا عده‌ای دیوار کوتاه‌تر از دیوار اداره نظارت پیدا نکردند و به جای آن که از شورای صنفی، سوالات خود را بپرسند مدام اداره نظارت را بازخواست می‌کنند. لازم است در اینجا توضیح دهم که اگر می‌‌خواستم در جدول اکران دخالتی داشته باشم همان ابتدای سال یعنی تیرماه این کار را می‌کردم، اما بنا بر اینکه دریافتم اکران سال 89،‌ اکران موفقی نیست به هیچ عنوان در چگونگی نمایش فیلم‌ها در سینماها دخالتی نداشتم."

تابستان 89 درحالی با اکران فیلم‌های دموکراسی تو روز روشن، دختران، ازدواج در وقت اضافه و شیر و عسل آغاز شد که در تیرماه مدیرکل ارزشیابی و نظارت  اعلام کرد که قصد دارد تا وضعیت اکران را خود در دست بگیرد. تصمیمی که واکنش‌های مخالف بسیاری در بین سینماگران و خانه سینما بوجود آورد به‌صورتی‌که جواد شمقدری اعلام کرد که به‌دلیل مساعد نبودن وضعیت، اجرای این طرح را به زمان دیگری موکول می‌کند.
نکاتی همچون اکران فیلم‌ها بدون در نظر گرفتن تنوع مضمونی آن‌ها، حضور یک بازیگر زن به طور همزمان در 5 فیلم روی اکران ، نمایش تک‌ سانس فیلم‌ها که در عملا منجر به دیدن نشدن آن‌ها می‌شد، همگی جزو ضعف‌های اکران فیلم‌ها در سال 1389 بودند که در آیین نامه تدوین شده اکران سال 1390 خانه سینما برطرف و به مدیرکل نظارت و ارزشیابی برای ابلاغ ارایه شد. در هر حال علیرضا سجادپور نظر خود را  علیرغم مخالفت ها به کرسی نشاند و شورای  اکران جدید را در پوشش اتحادیه تهیه‌کنندگان تازه تاسیس دایر و این شورا را پس از سال‌ها از خانه سینما خارج کرد تا پازل رفتار های محرومیت ساز خانه سینما از اعمال حقوقش را درپایان سال 89 تکمیل کرده باشد.
تولید و میزان فروش فیلم ها
بر اساس گزارش رسانه ها در پایان این سال   83 فیلم آماده نمایش است. 16 فیلم در مرحله فیلمبرداری و 34 فیلم مراحل فنی شان را دنبال می کنند.
آمار فروش فیلم های سینمایی در سال 89 نشان می دهد که اقتصاد سینمای ایران همچنان درگیر بحران های مالی است و به غیر از فیلم ملک  سلیمان که به برکت تبلیغات گسترده تلویزیونی و زمان اکران طولانی اش توانست بیش از سه میلیارد تومان بفروشد،سایر فیلم ها به مرز دو میلیارد تومان هم نرسیدند.
 میزان فروش فیلم ها:
بالای یک میلیارد تومان
1- «ملک سلیمان»، شهریار بحرانی166/3 میلیارد تومان.
2-"افراطی ها" جهانگیر جهانگیری،892/1میلیارد تومان
3- «پسرآدم، دختر حوا»، رامبد جوان،700/1میلیارد تومان
4-«پوپک و مش ماشاءالله»، فرزاد موتمن، ، 680/1 میلیارد تومان.
5- «سن‌پطرزبورگ»، بهروز افخمی،170/1میلیارد تومان.
بالای پانصد میلیون تومان:
1- «تسویه‌حساب»، تهمینه میلانی،933 میلیون تومان
2- . «به‌رنگ ارغوان»، ابراهیم حاتمی‌کیا،920میلیون تومان.
3-«شیر و عسل»، آرش معیریان،920میلیون تومان
4-«بعد از ظهر سگی‌‌سگی»، مصطفی کیایی،850 میلیون تومان.
 5-«سلام بر عشق»، اصغر نعیمی،844میلیون تومان.
6-«چهل‌سالگی»، علیرضا رئیسیان،840میلیون تومان.
7-«دموکراسی تو روز روشن»، علی عطشانی،802میلیون تومان.
8- «چراغ‌قرمز»، یعقوب‌غفاری،785میلون تومان.
9-  «هفت دقیقه تا پاییز»، علیرضا امینی،760 میلیون تومان.
10-«طلا و مس»، همایون اسعدیان،620 میلیون تومان.
11- «یک اشتباه کوچولو»، محسن دامادی،534میلیون تومان.
12-«لج و لجبازی»، سید مهدی برقعی،530 میلیون تومان.
13-«دردسر بزرگ»، مهدی گلستانه،525میلیون تومان.
بالای سیصد میلیون تومان:
1-«آدمکش»، رضا کریمی،445میلیون تومان
2-«طهران، تهران»، داریوش مهرجویی ومهدی‌کرم‌پور،440 میلیون تومان.
3-«از ما بهترون»، مهرداد فرید،430 میلیون تومان.
4-«هیچ»، عبدالرضا کاهانی،420 میلیون تومان.
5-«یک جیب پر پول»، قدرت‌الله صلح‌میرزایی،420 میلیون تومان.
6-«ازدواج در وقت اضافه»، سعید سهیلی،400میلیون تومان.
7-«فاصله»، کامران قدکچیان،400میلیون تومان.
8-«آل»، بهرام بهرامیان،385میلیون تومان.
بالای دویست میلیون تومان:
1-«عیار 14»،پرویز شهبازی،260 میلیون تومان.
2-«کارناوال‌مرگ»، حبیب‌الله کاسه‌ساز،260 میلیون تومان.
3-«هرچی‌خدا بخواد»، نوید میهن‌دوست،260 میلیون تومان.
4-«شکلات‌داغ»، حامد کلاهداری،260 میلیون تومان.
5-«کیفر»، حسن فتحی،235میلیون تومان.
6-«لطفاً مزاحم نشوید»، محسن عبدالوهاب،225 میلیون تومان.
بالای یکصد میلیون تومان:
1-«نفوذی»، احمد کاوری،171میلیون تومان.
2-«داماد خجالتی»، آرش معیریان،170 میلیون تومان.
3-«خاله‌سوسکه»، نادره ترکمانی،166میلیون تومان.
4-«دختران»، قاسم جعفری،160 میلیون تومان.
5-«آناهیتا»، عزیز الله حمیدنژاد،146میلیون تومان.
6-«آتشکار»، محسن امیریوسفی،130 میلیون تومان.
7- «ناسپاس»، حسن هدایت،113میلیون تومان.
8-«نخودی»، جلال فاطمی،110میلیون تومان.
9-«حوالی‌اتوبان»، سیاوش اسعدی،101 میلیون تومان.
10-«بیداری‌رویاها»، محمدعلی باشه آهنگر،100میلیون تومان.
 بالای پنجاه میلیون تومان:
1-«خاطره»، نادر طریقت،90 میلیون تومان.
2-«عروسک»، ابراهیم وحیدزاده،84میلیون تومان.
3-«دیگری»، مهدی رحمانی،70میلیون تومان.
4-«استخون‌های‌بابام»، سیدمهدی رضازاده‌فخار،70 میلیون تومان.
5-«راز دشت‌تاران»،هاتف علیمردانی،69میلیون تومان.
6-«خواب‌های‌دنباله‌دار»، پوران درخشنده،62میلیون تومان.
7-«پرسه در مه»، بهرام توکلی،58میلیون تومان.
8-«عصر جمعه»، مونا زندی‌حقیقی،56میلیون تومان.
 بیست میلیون تومان به بالا:
1-«صبح روز هفتم»، مسعود اطیابی،40میلیون تومان.
2-«طبقه‌سوم»، بیژن میرباقری،36میلیون تومان.
3-«... و آسمان آبی»، غزاله سلطانی،35میلیون تومان.
4-«برخورد خیلی‌نزدیک»،اسماعیل میهن‌دوست،35میلیون تومان.
5-«خروس‌بی‌محل»، حسین قاسمی‌جامی،30میلیون تومان.
6-«باد در علفزار می‌پیچد»، خسرو معصومی،28میلیون تومان.
7-«کلانتری‌غیرانتفاعی»، یدالله صمدی،22میلیون تومان.
8-«عصر روز دهم»، مجتبی راعی،20میلیون تومان.

کیارستمی و اکران کپی برابر اصل در جهان
  البته فیلم «کپی برابر اصل» عباس کیارستمی فیلمساز برجسته جهانی ایران که به سینمای داستان گو دوباره روی آورده، توانست امکان اکران در کشورهای مختلف را کسب کند و در جشنواره‌های متعدد موفقیت‌هایی چشمگیری را نیزبرای این فیلمساز معتبر ایرانی به ارمغان آورد.

طرح ناکام اذان تا اذان
یکی‌ از چالش‌های سینمای ایران تاثیر گذاری بیش از حد نهادهای غیر مرتبط در مسائل فرهنگی‌ است. در این راستا و در کنار موارد بی‌شمار این دخالت‌ها مثل توقیف فیلم‌هایی مثل به رنگ ارغوان (ابراهیم حاتمی‌کیا) یا سنتوری(داریوش مهرجویی)و شاید بر اساس گفته هااسب حیوان نجیبی است(عبدالرضا کاهانی) شاهد از غیب رسید و طرح اکران افطار تا سحر سینمای ایران موسوم به «اذان تا اذان» که در سال پیش ودر ماه مبارک رمضان به خوبی از آن استقبال شد و سالن‌های سینمای شهر داشت نفسی می‌کشید و داغ بی‌رونقی از پیشانی‌اش پاک می‌شد،با اظهار نظر های متناقض اداره اماکن نیروی انتظامی‌ در خصوص ممانعت از اکران فیلم‌ها در ساعت های پس از افطار تا سحر زمان لازم برای اطلاع رسانی را از سینمای ایران ستاندند.این در حالی بود که در سال گذشته این برنامه بخوبی و با استقبال مخاطبان با کمال امنیت اجرا شده بود.
یکی از ویژگی های اکران تابستانی فیلم های سینمایی طولانی شدن اکران برخی از آثار شد به این ترتیب که با شروع ماه مبارک رمضان نمایش برخی از فیلم ها ادامه پیدا کرد و به گفته برخی همین مسئله روی کاهش فروش آثار و استقبال کم از طرح اکران افطار تا سحر بی تاثیر نبود.
ظهور گونه های سرگرمی دیجیتال،امکان تماشای فیلم در خانه ثمره شبکه تلویزیون های ماهواره ای،امکان دسترسی به نسخه های دیجیتال فیلم ها وتعداد اندک سینماها و جغرافیای نا متجانس سالن های سینمایی معاصرو...همه موجب کم شدن عادت سینما رفتن در میان تماشاگران ایرانی شده است.خانه سینما اما کوشید تا با ارایه طرح آیین رونمایی برای همه فیلم های سینمایی(فرش قرمز) مورخ بهمن ماه 1388به موسسه سینما شهر با حضور بازیگران وعوامل فیلم بطور یک پارچه وبدون گزینش به اقبال مردم به سینما کمک کند.علیرغم موافقت اولیه سینما شهر با این طرح که مقرر شد از آغاز سال نوی سینمایی اجرا شود. بعد ها اما خبر رسید که مقامات سینمایی با اجرای این طرح توسط خانه سینما مخالفت کرده اند و اینگونه بود که  سینما شهر نیز از تامین هزینه های اجرایی این طرح خودداری و طرح یاد شده در نطفه خفه شد.
ب- سازماندهی و مناسبات سینمایی
وقتی صحبت از سینمای ایران و رویدادهای یکساله آن می شود بیشتر اذهان به سمت تعداد فیلم های تولید شده ومیزان فروش آنها می رود . در حالی که شاید مهمترین تصمیم ها و تاثیرات سینمایی کشور در بخش مدیریتی و مسائلی که در شیوه مدیریت این هنر- صنعت جریان دارد رخ می دهد. اتفاقاتی که حال و آینده سینمای ایران را به شدت تحت تاثیر خود قرار می دهد. در این بخش به مهمترین رویدادها واتفاقاتی که در سال 1389به نوعی با مدیریت سینمایی کشور و مسائلی که به منافع و مصالح اصناف سینمایی مرتبط هستند می پردازیم.
 

انتشار دفترچه سیاست های سینمایی
در ابتدای این سال معاونت سینمایی طی نشست رسانه ای با برخی تهیه کنندگان و کارگردانان، سیاست های سینمایی را درسه فصل  مبانی ،رویکرد هاوشیوه های اجرایی اعلام کرد.بعدتر پس از گسیل اعتراض ها  از سینماگران همسو و مخالف با سیاست های سینمایی، معاونت سینمایی اعلام کرد که مطالب دفترچه وحی منزل نیست و بزودی اصلاحاتی به انجام می رسد و دفترچه نهایی منتشر می شود.
تشکیل شورای عالی سینما
استمرار حذف اصناف در تصمیم گیری ها ی سینمایی با عهد شکنی دو باره در دعوت از نمایندگان خانه سینما در شورای پروانه ساخت از سوی معاونت سینمایی با آغاز سال جدید یعنی 1389هم چنان ادامه یافت.
شاید مهمترین اتفاقی که در بخش مدیریت دولتی سینما از آن یاد می شود، تشکیل شورای عالی سینما بود شورایی که پس از سیزده ماه از وعده داده شده محقق شد.بنا به اظهارات مقامات سینمایی این شورا در بالاترین سطح اجرایی  کشور مسایل کلان و مشکلات چندین ساله سینما را بررسی و حل و فصل خواهد کرد. در اولین نشست این شورا که در بهمن ماه صورت گرفت  ضرورت تامین تجهیزات فنی سینما ، احداث سالن های سینمایی ، رفع مشکل بیمه بیکاری و بازنشستگی سینماگران و تشکیل سازمان سینمایی و احداث سالن های جدید سینمایی مورد بحث و تاکید قرار گرفت .
اولین جلسه شورای عالی سینما با حضور رئیس جمهور، وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی، اسفندیار رحیم‌مشایی، جواد شمقدری، داود میر باقری، احمد نجفی، جمال شورجه، محسن علی اکبری، شهریار بحرانی و مسعود ده‌نمکی بدون دعوت نمایندگان اصناف سینمایی تشکیل شد.
توحیدی رئیس هیات مدیره خانه سینما برپایی نخستین جلسه شورای عالی سینما و به طور کلی شکل گیری چنین شورایی را در سینمای ایران اتفاقی ارزشمند ارزیابی کرد که می تواند نتایج مثبت و امیدوارکننده ای برای سینمای ایران به همراه داشته باشد، اما مهمترین اشکال این هیئت از دیدگاه رئیس هیئت مدیره خانه سینما ترکیب آن بود.
به اعتقاد توحیدی سینماگرانی که به عضویت این شورا در می آیند باید در ارتباط درستی با سینمای ایران باشند و سابقه کار هنری و مدیریتی که منجر به درک دقیق نیازهای سینمای ایران شود، داشته باشند. او از همین منظر شورای عالی سینما را مورد انتقاد قرار داد و اظهار داشت: «ما در جریان چنین جلسه‌ای نبودیم. خانه سینما سرمایه بزرگی است که اگر قرار باشد مورد بی اعتنایی قرار بگیرد ضرر آن متوجه کلیت سینمای ایران می شود. کاش دوستان با برنامه‌ای مدون در چنین جلسه‌ای شرکت می‌کردند و درباره‌ وزن افراد شرکت کننده و نسبت آنها با سینما توجه بیشتری داشتند. ما در این زمینه حرف‌های متعددی داریم که با توجه به اینکه وزیر ارشاد و معاونت سینمایی اعلام کرده‌اند که این ترکیب قابل تغییر است، امیدواریم در جلسات بعدی از افرادی که بیش از دو دهه کارهای نظری و مدیریتی در سینما داشته و زیرساخت‌های این هنر- صنعت را بررسی کرده‌اند، در این شورا استفاده شود.»
انتخابات خانه سینما و هیات مدیره دوازدهم
بی شک مهمترین رویداد صنفی سینما در سال 89 برگزاری مجمع عمومی و انتخابات هیات مدیره جدید خانه سینما بود و محمدمهدی عسگرپور برای دومین دوره پیاپی در همان جلسه نخست هیات مدیره به عنوان مدیرعامل خانه سینما انتخاب شد.فرهاد توحیدی به عنوان رئیس هیئت مدیره و سخنگو و امیر اثباتی به عنوان نایب رئیس برگزیده شدند. مریلا زارعی، ابراهیم مختاری، محمد سریر، محمدرضا موئینی و تورج منصوری در کنار توحیدی و اثباتی اعضای هیئت مدیره جدید خانه سینما هستند. سیروس الوند و مرتضی رزاق کریمی به عنوان اعضای علی البدل انتخاب شدند و مهدی خادم و کیوان کثیریان نیز به ترتیب به عنوان بازرسان اصلی و علی‌البدل دوازدهمین هیئت مدیره خانه سینما برگزیده شدند.
نتیجه انتخابات ومجمع عمومی خانه سینما مخالفان دولتی و موافقان صنفی بسیاری داشت. انتخاباتی که البته انجمن مدیران تولید و سینماداران از حضور در آن خودداری کردند و کانون کارگردانان نیز پس از برگزاری جلسات بسیار به همت بزرگانش و انتشار نامه‌ای از طرف تعدادی از کارگردانان برجسته در آن شرکت کرد.
ماه ها پیش از برگزاری انتخابات هیات مدیره جدید خانه سینما معاونت سینمایی اعلام کرده بود که برای تنظیم نحوه ارتباط و از جمله کمک مالی اش به خانه سینما تا برگزاری انتخابات هیات مدیره جدید منتظر خواهد ماند.عسگرپور اما دوبار، نخست دراسفندماه 1388 ونوبت دیگر درتیرماه 1389اعلام کرده بود در صورت پرداخت تمامی بودجه خانه سینما حاضر به استعفا است.
اصناف خانه سینما در این دوره از انتخابات برخلاف نوبت های پیشین از دوماه قبل از زمان برگزاری انتخابات هر دوهفته یکبار با هدف رسیدن به ترکیب مناسبی که تامین کننده اهداف صنفی اساسنامه جامعه اصناف سینمایی باشد جلسات مستمری را به همین منظور و با حضور 24 صنف برنامه ریزی و به مورد اجرا گذاشتند. این پیش جلسات مجمع عمومی با میان داری زینت رضا،محمد رضا موئینی و تورج منصوری و میرطهماسب تشکیل می شد.
تغییردرکانون کارگردانان
تغییر در کانون کارگردانان را می توان دومین اتفاق صنفی قابل توجه برشمرد. علیرضا رئیسیان که سال ها به عنوان رییس این کانون بود.در یک همسویی یکپارچه شورای مرکزی کانون کارگردانان درست یک هفته پیش از انتخابات جدید کانون از ریاست شورا بر کنار شد و سیروس الوند به عنوان رییس کانون کارگردانان در انتخاب آتی مجمع عمومی کانون برگزیده شد. اما دیری نپایید که اعضای جدید این کانون همچون سعید سهیلی، کامبوزیا پرتوی و مهدی کرم پور نیز استعفاء کردند. موضوعی که سرنوشت کانون پر قدرت کارگردانان را با هاله ای از ابهام روبه رو ساخت.

اعلان برنامه هیات مدیره جدید
سه برنامه تقویت و ساماندهی بنیه مالی خانه سینما،‌استمرار پیگیری طرح امنیت شغلی و اصلاح ساختار جامعه اصناف سینمایی از اولویت‌هایی است که هیئت مدیره جدید خانه سینما به عنوان برنامه دو ساله خود ترسیم کرد.
در پی تامین نشدن بودجه و اعتبارات خانه سینما در سال پیش و نیز نبود تفاهم‌نامه مالی و بودجه‌ای در سال 1389، خانه سینما با 500 میلیون تومان بدهی ناشی از فعالیت های انجام شده نظیر برگزاری جشن سینمای ایران،بیمه عمرو حادثه اعضا،برگزاری کارگاه آموزشی و حضور بین الملل مواجه بود.
با این حال توحیدی در آخرین نشست رسانه ای هیات مدیره خانه سینما با اشاره به وضعیت بودجه خانه سینما گفت:" امروز ما بیش از 500 میلیون تومان بدهی داریم که 200 میلیون از آن مربوط به جشن سینمای ایران است. از سال قبل 306 میلیون تومان پرداخت شده و براساس توافق نامه نیز باید معاونت سینمایی امسال 800 میلیون تومان پرداخت می کرد که 275 میلیون آن پرداخت شده است. وی ادامه داد: این بدهی; ضربه ای را در بخش امنیت شغلی و بیمه اهالی سینما وارد می کند زیرا بخشی از این 500 میلیون تومان مربوط به بیمه تکمیلی اعضای خانه سینماست. متاسفانه ما مجبور بودیم با هدف تجمیع بیمه اهالی سینما با رشته های دیگر قرارداد خود را با شرکت بیمه گذار لغو کنیم و برای این فسخ بیمه نیز 80 میلیون تومان بپردازیم."
با تکیه زدن جواد شمقدری بر صندلی معاونت سینمایی تا همین روزهای پایانی سال که خانه سینما هفته همیاری صنفی را برپا کرد کش و قوس های رسانه ای زیادی در باره مسایل مالی میان خانه سینما و معاونت سینمایی پیش آمد.شمقدری و همکارانش از یک سو تمام تلاششان را کردند تا خانه سینما را به عنوان یکی از بازو های خود به عنوان نهاد زیر مجموعه معاونت سینمایی وزارت ارشاد تبدیل کنند و از سوی دیگر خانه سینما هم از هیچ تلاشی برای اعتلای جایگاهش به عنوان نهادی مستقل از دولت و برخاسته از اراده صنوف فرو گذار ی نکرد.پس از حذف گام به گام نمایندگان جامعه اصناف در نهاد های تصمیم گیری وزارت ارشاد(شورای پروانه ساخت،هیات انتخاب نماینده سینمای ایران در اسکار،شورای عالی سینماو...) جواد شمقدری با حصر مالی خانه سینما کوشید تا شایداز این مسیر به تمکین خانه سینما در برابر خواسته های معاونت نایل شود.
کارگروه تامین و توسعه منابع مالی خانه سینما
در پی تصویب و اعلان برنامه‌های دو ساله هیئت مدیره جامعه اصناف سینمایی که بخش نخست آن به تقویت منابع مالی خانه سینما اختصاص داشت، مدیرعامل خانه سینما از مریلا زارعی، مهدی فخیم‌زاده، رضا میرکریمی، منوچهر شاهسواری و مازیار میری دعوت کرد تا عضویت در کارگروه طراحی و توسعه منابع مالی خانه سینما را برعهده بگیرند.
اولین اقدام این کارگروه اعلام فراخوانی بود برای کمک اعضاء به صنف، بعد، یک هفته (از 9 تا 14 بهمن)به عنوان هفته همیاری اعلام شد تا در آن هنرمندان کمکهای مالی خود را به تشکل صنفی شان اهدا کنند.دلیل این مسئله هم از سوی خانه سینما چنین عنوان شد: «بودجه عمومی خانه سینما در این سال‌ها از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به استناد آیین‌نامه اجرایی مصوبه هیأت وزیران همه ساله در توافقنامه برنامه‌ای تنظیم و ماهانه پرداخت می‌شد. از دی ماه 1388 معاونت سینمائی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با پایبند نبودن به تعهداتش، خانه سینما را دچار بحران مالی سختی کرد تا آنجا که در اسفند سال گذشته علاوه بر توقف همه فعالیت‌ها، امکان پرداخت حقوق و دستمزد 16 نفر کارکنان خانه سینما نیز میسر نبود.»
این اقدام با استقبال هنرمندان بخشهای مختلف سینمای ایران مواجه شد، در دو روز اول از هفته همیاری صنفی، بیش از 44 نفر از سینماگران جامعه اصناف سینمای ایران، همچون رسول صدرعاملی، محمدحسین لطیفی، مجید مجیدی، کمال تبریزی، سامان مقدم، فرشته صدرعرفایی، بهرام دهقانی، ژیلا ایپکچی، محبوبه هنریان، پرویز شکری، محمد اطبایی، مهرداد میرکیایی، حسن بهرام‌ز‌اده، حسن حسندوست، مسعود بهنام، ‌مصطفی خرقه‌پوش، پرویز شهبازی و. . . با حضور در خانه سینما کمک‌های خود را اهدا کردند.
مازیار میری دبیر این کارگروه در هفته پایانی اسفند ماه اعلام کرد که از شروع مرحله اول هم‌یاری صنفی که پیش از جشنواره‌ی فیلم فجر آغاز شد و به کمک اعضاء خانه سینما تعلق داشت و تا پایان این سال این هم‌یاری از مرز 310 نفر گذشت و مبلغ یک میلیارد و 682 میلیون ریال ثمره این همیاری شد. این رقم به غیر از کمک‌های اعضاء کارگروه مالی و ده روز حقوق کارکنان خانه سینما بود.
مازیار میری دبیر این کارگروه اعلام کرد که از آغاز سال جدید شمسی بخش دوم از برنامه تامین و توسعه منابع مالی خانه سینما  با دامنه گسترده تری  آغاز می شود.
وعده عملی نشده معاونت سینمایی
در این بین اما یک اتفاق دیگر هم رخ داد و معاون سینمایی وزیر ارشاد از پرداخت 100 میلیون تومان به خانه سینما خبر داد: «دستور داده‌ام که طبق ارائه هزینه‌های قطعی تا سقف 100 میلیون تومان از هزینه‌های خانه سینما مستقیم پرداخت شود.» او در گفت‌وگو با ایرنا از این حرکت خانه سینما و اعضایش ستایش کرد و در مورد مشکل پرداخت بودجه به خانه سینما هم سخن گفت. «بارها اعلام کرده‌ایم آنچه مانع می‌شود نتوانیم پرداختی داشته باشیم ناشی از منع‌های قانونی است. دوستان خانه سینما تا به حال نتوانسته‌اند این موانع قانونی را برطرف کنند و قرار شد در جلسات کمیته مشترک این مسائل به بحث گذاشته شود و به امید خدا موانع برداشته شود.»اما سه هفته پس از آن مصاحبه خانه سینما در اطلاعیه ای خبر داد که اسناد قطعی حقوق و مزایای 3 ماهه کارکنان خانه سینما،دو قسط آخر بیمه عمر و حادثه سینماگران و قبوض آب و برق و گاز و تلفن اخیر خانه سینما را به ارزش یکصد میلیون تومان طی نامه ای به استناد همان گزارش رسانه ها به معاونت سینمایی برای پرداخت ارسال کرده است.اما پس از سه هفته پیگیری مدیر مالی خانه سینما کارکنان معاونت سینمایی اعلام کردند سال مالی تمام شده و حساب ها بسته شده است.
سازمان نظام سینمایی وطرح امنیت شغلی
قانون تشکیل سازمان نظام سینمایی و حمایت از حقوق مادی و معنوی آثار سینمایی که در سال 1387 توسط خانه سینما تدوین وبرای ریاست جمهور و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس ارسال شده بود همچنان در انتظار تصویب است. این مساله درچهارمین گردهمایی روساء و بازرسان اصناف سینمایی روزچهارشنبه 25 فروردین 1389 در خانه سینما مطرح شد. در این گردهمایی که روسای و بازرسان همه صنوف سینمایی حضور داشتند محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما ضمن ارائه  گزارشی از عملکرد سال گذشته و برنامه های جدید خانه سینما برارتقای ساختار خانه سینما با تشکیل سازمان نظام سینمایی تاکید کرد. لازم به ذکر است برای تدبیر این ساختار خانه سینما در مرحله نخست برای 3100نفر از اعضای پیوسته خانه سینما کارت نظام سینمایی صادر کرده است. صدور این کارت مقدمه ای است برای تحقق پیمان نامه جمعی کار که بتواند در مناسبات صنفی و حرفه ای تولید با مراکز و نهادهای دولتی و میان اعضای صنوف روشمند و شفاف، عمل کنند.
در این نشست البته برای این برنامه بر اساس نتایج نیازسنجی انجام شده از 23 صنف خانه سینما اشاره شد. بر اساس نتایج این نیاز سنجی  الویت اصناف به ترتیب عبارت بودند از: 1-امنیت شغلی ،2- بیمه اجباری و بیکاری و مسکن 3- فعالیت آموزشی و حرفه ای که به عنوان مهمترین نیازهای صنفی دست اندرکاران سینما شناخته شده اند.
مدیر عامل خانه سینما درباره مساله امنیت شغلی معتقد است: "یکی از مشکلاتی ما درقدیم در خانه‌سینما داشتیم؛ این بود که نمی‌توانستیم امنیت شغلی را تعریف کنیم. گروهی فکر می‌کردند که امنیت شغلی یعنی اینکه اگر من بیکار بودم؛ به من پول بدهند. به همین دلیل  خانه‌سینما بر آن شد تا مولفه‌های امنیت شغلی را به دقت بررسی و تعریف کند. زیرا بخشی از امنیت شغلی به حوزه‌های سرمایه‌گذاری، بخشی در قلمرو زیرساخت‌های نمایشی و تولید، قسمتی از آن با آموزش و پاره‌ای نیز در عرصه‌ی قواعد حقوقی تعریف می‌شود. و البته قوه مجریه بخش مهمی از آن را دراختیار دارد."
عسگرپور هم چنین گفت که مشکل بزرگ هنرمندان و از جمله سینماگران عدم درک امنیت شغلی ازسوی قوه مجریه و مدیران سینمایی است. او اضافه می کند که متاسفانه به‌دلیل عدم تسلط؛ هر مسئله‌ای را به سیاست ربط می دهند و مطالبات قانونی اصناف را با سویه‌های سیاسی تفسیر می کنند.عسگر پور گفت:" من بارها گفته‌ام هر زمان و هر جایی حاضریم درباره این موضوع با مدیران فرهنگی صحبت کنیم تا همه‌ی ما به یک مانیفست مشترک برسیم. ضمن آنکه در حوزه‌ی امنیت شغلی؛ قوانین بر زمین مانده هم داریم. دو بخش تاسیس صندوق بیمه‌ی بیکاری هنرمندان و استقرار نظام صنفی؛ قوانین مصرحی است که در برنامه چهارم توسعه بر زمین مانده که نه تنها دولت به آنها عمل نکرده بلکه در چند سال اخیر درجهت عکس آن حرکت نیز کرده است."
شورای صنفی نمایش و مسائل آن
شکل‌گیری یک شورای صنفی نمایش خارج از خانه سینما در صنفی که با مداخله مدیران دولتی سینما و با حضور طیفی از تهیه‌کنندگان شکل گرفت، نشان از اراده دولتمردان سینمایی برای حذف آخرین امکان خانه سینما برای نقش‌آفرینی در تصمیم‌گیری‌های شغلی داشت  تا بدین ترتیب پروژه محروم کردن خانه سینما از حوزه‌های اجرایی و تصمیم گیری به سرمنزل برسد.
از روزی که عبدالحسین برزیده شورای صدور پروانه ساخت را به دلیل اعتراض نسبت به سیاست‌های جدید مدیران دولتی سینما ترک کرد، کمتر کسی تصور می‌کرد این آغازی برای یک برنامه طولانی مدت برای حذف اصناف باشد. برزیده تمایلی به حضور در جلساتی نداشت که طی آن سیاست‌های به اعتقاد او نادرست به سینمای ایران اعمال می‌شد و از سوی دیگر مدیران دولتی سینما نیز که به تازگی از راه رسیده بودند صبر و تحمل انتظار برای معرفی نماینده جدید و یا وارد گفت‌و‌گو شدن با خانه سینما را نداشتند و در نتیجه خیلی زود به جای آنکه نماینده دیگری از خانه سینما به شورای صدور پروانه ساخت معرفی شود،‌ مدیران دولتی  وهم سو با خود را جایگزین  برزیده انتخاب کردند.
پرداخت نشدن بودجه خانه سینما گام دومی برای کاهش قدرت خانه سینما بود و در پی آن نیز نه تنها مدیران دولتی سینما در جشن سینمای ایران شرکت نکردند بلکه بعد از آن خود آنان به همراه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از جشنی مربوط به حوزه خود انتقادهای جدی به عمل آوردند و سینما را که همواره از بیرون مورد اتهام است از درون نیز متهم کردند.
این روند با دعوت نشدن نماینده خانه سینما به شورای عالی سینما ادامه پیدا کرد و در نهایت نیز شورای صنفی نمایش برخلاف تدوین کامل آئین نامه اکران سال 1390 از سوی نمایندگان خانه سینما، در محل اتحادیه تهیه‌کنندگان تازه تاسیس برگزار شد تا دست خانه سینما از همه امکان‌های تاثیر گذاری کوتاه شود.
دیدار رحیم مشایی با نمایندگان اصناف سینمایی
در همه این مدت محل اتکای خانه سینما اعضای خود بوده است. اعضای خانه سینما که اسامی سینماگران سرشناس ایرانی در میان آنان دیده می‌شود همواره با اعتبار و اسم و رسم خود از این نهاد صنفی و برنامه های آن حمایت کردند و نامه نوشتند و پول دادند و از این نهاد صنفی در محافل مختلف یاد کردند تا شاید نگاه‌های مدیران  دولتی به خانه سینما خردمندانه و احترام آمیز تر شود. در این میان مسئولان خانه سینما هم که از نامه‌نگاری‌های یک‌سویه و بی حاصل با مدیران دولتی سینما به نتیجه نرسیدند راه را در گفت‌و‌‌گو با مسئولان عالی‌رتبه تردولتی دیدند.
یکی از آنها دیدار اسفندیار رحیم‌مشایی مشاور رئیس جمهور با اهالی سینما بود. وی بعدازظهر روز سه‌شنبه 21 دی‌ماه با حضور در ساختمان شماره 2 خانه سینما، با اعضای هیأت مدیره و چند تن از فعالان صنفی عضو خانه سینما دیدار کرد.(گرچه پیشتر نیز دبیر جشن سینمای ایران برای جلب کمک مالی برای تامین هزینه های جشن به دیدار بی نتیجه با مشایی رفته بود.
در این دیدار یکی از مدیران اقتصادی بخش خصوصی که پیش از این به همکاری با خانه سینما و سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ و هنر اظهار تمایل کرده بود و بانی این دیدار نیز بود، حضور داشت.
در این نشست ابتدا به اعلام شکل‌گیری این ارتباط فرهنگی - اقتصادی و پیامدهای مثبت آن پرداخته شد و در ادامه تعدادی از سینماگران مسائل و مشکلات حوزه مدیریتی سینما را به صراحت و گسترده بیان کردند. رئیس کمیسیون فرهنگی دولت و مسئول دفتر ریاست جمهوری ضمن بیان سخنانی در مورد مسائل فرهنگی و مدیریتی قول پیگیری و رسیدگی بیشتر را داد. شایان ذکر است که قائم‌مقام مدیرکل نظارت و ارزشیابی نیز پس از دقایقی بدون دعوت و صرفا برای رفع نگرانی مدیرکل خود به اکراه و اصرار خود را به این نشست تحمیل کرد.
فرهاد توحیدی رئیس هیأت مدیره خانه سینما، درباره ی دیدار خانه سینما با اسفندیار رحیم مشایی اینگونه توضیح داد:گ با یک مجموعه اقتصادی برای انجام طرح های مشترک که مربوط به رفاه و تامین اجتماعی اعضاء خانه سینماست، در حال مذاکره و گفت وگوهایی درباره کارآفرینی هستیم. این دوستان اصرار داشتند به دلیل اینکه مسوولان دولتی به خصوص رئیس کمیسیون فرهنگی دولت آقای مشایی در این زمینه نقش موثری دارند،در جریان این فعالیت قرار بگیرند و در ادامه راه از تسهیلات دولتی در این زمینه استفاده شود. وی تصریح کرد: آقای مشایی به دعوت آن دوستان مجموعه اقتصادی در جلسه شرکت کرده اند و ما هم استقبال کردیم.
اما نتیجه همه این‌ها، شرایط کنونی خانه سینماست؛ شرایطی که اعضای کثیر و سرشناس با وجود همه مشکلاتی که مدیران دولتی سینما با نگاه و رویکرد محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما دارند، امضای خود را زیر نامه حمایتی او می‌گذارند و از سوی دیگر با انتخابات هیات مدیره جدید بر راه و برنامه های هیات مدیره پیشین صحه و تاکید می گذارند.
 
سینماگران و پرونده های قضایی
مساله بازداشت جعفر پناهی و رسول اف به اتهام اعلام شده ی تبلیغ علیه نظام در زمستان 1388و صدور حکم  دادگاه بدوی مبنی بر محکومیت شش ساله وی و محرومیت بیست ساله از هرگونه فعالیت فرهنگی و طرح شکایت خانه سینما علیه فرج الله سلحشور در پی اهانت به سینماگران  در مردادماه همان سال و صدور رای محکومیت وی در شهریورماه 1389 از مسایل قضایی سینماگران در این سال بود.
جمال خندان ‌کوچکی، وکیل خانه سینما در این زمینه تصریح کرد: «شعبه 1057 دادگاه عمومی جزایی تهران، آقای سلحشور را به جرم توهین به اعضای خانه سینما به پرداخت چهار هزار تومان جزای نقدی محکوم کرده که پس از تجدیدنظرخواهی متهم از دادنامه مذکور، شعبه 27 دادگاه تجدید نظر استان تهران نیز حکم را عینا تایید کرد.»
وی افزود: «در خصوص اتهام نشر اکاذیب نیز دادگاه با لحاظ توضیحات آقای سلحشور مبنی بر ارتکاب سهو و اشتباه و مواردی از این دست، برای وی قرار منع تعقیب صادر کرد.»
وکیل خانه سینما ابراز امیدواری کرد که مجازات جزای نقدی چهار هزار تومانی جنبه تنبیهی لازم را برای محکوم‌علیه داشته باشد.
حداقل جزای نقدی در ماده 608 قانون مجازات اسلامی برای توهین به اشخاص پنجاه هزار ریال مقرر شده که دادگاه به استناد بند 5 ماده 22 قانون مجازات اسلامی (وضع خاص متهم و یا سابقه او) اعمال تخفیف کرده است.
این در حالی است که پرونده دیگری علیه سلحشور در شعبه 1057 به اتهام سرقت ادبی در جریان رسیدگی است. دعوای میان شهاب‌الدین طاهری و فرج‌الله سلحشور درمورد فیلمنامه سریال «یوسف پیامبر» به صدور حکم دادگاه منجر شد.سال 1387 شهاب‌الدین طاهری (نویسنده کتاب ــ فیلمنامه دوجلدی یوسف صدیق) شکایتی را علیه فرج‌الله سلحشور (نویسنده و کارگردان مجموعه تلویزیونی یوسف پیامبر) به دادگاه رسیدگی به جرائم کارکنان دولت تهران ارائه کرد و مدعی شد که سلحشور ایده ساخت سریال یوسف پیامبر از روی کتاب دو جلدی وی بدست آورده است. ریاست دادگاه پس از بررسی موضوع در تاریخ 24/5/88 هیئت سه‌ نفره‌ای را به ریاست عباس بابویهی به همراه دو نفر مشاور تعیین کرد.
فرهاد توحیدی در پاسخ به سوالی درباره حکم فرج‌الله سلحشور و شدت آن گفت: باید هم اینجا از قوه‌ قضاییه بابت صدور این رای تشکر کنم. برای ما جدا از کم و کیف میزان مجازات؛ نفس صدور حکم مهم است. اینکه شرایط به گونه‌ای نباشد که هر فردی بی‌مسئولیت سخن بگوید و به دیگران اتهام‌زنی کند. این حکم نشان داد که اظهار نظر نابه‌جا و اتهام زنی به دیگران همیشه محکوم است.
رحیم مشایی نیز درباره وضعیت جعفر پناهی گفت: من قبلاً هم اعلام کرده ام که حکم وی را دستگاه قضایی صادر کرده است و نظر دولت و رئیس‌جمهور این نیست.اینکه جعفر پناهی براساس این حکم مدت زیادی نتواند کار کند را ما نمی‌پسندیم و معتقدیم نباید در این زمینه‌ها ورود کرد.
رییس هیأت مدیره خانه سینما به موارد مطرح شده در زمینه پناهی و رسول اف  در دیدار با مشایی اشاره کرد و گفت: آقای مشایی در زمینه مسأله آقای پناهی و رسول اف قول مساعد دادند و گفتند آقای رئیس جمهور هم پیگیر این ماجراست و خبرهای خوبی خواهیم شنید. وی درباره پیگیری پرونده جعفر پناهی و محمد رسول‌اف گفت: ما معتقدیم صدور احکام این چنین سنگین باعث ناراحتی و نگرانی دلسوزان کشور و نظام می‌شود. ضمن آنکه این احکام تاثیرات خوبی در جهان ندارد. به همین دلیل نامه‌ای را با امضای 12 نفر از نامداران و برجستگان سینما به رئیس محترم قوه‌قضاییه ارسال کردیم و از ایشان تقاضای وقت ملاقات کردیم.

برگزاری کارگاه فیلمبرداری در فرانسه
یکی از اهداف و برنامه های خانه سینما بهنگام سازی دانش و مهارت اعضای خود با آخرین دستاوردها و پیشرفت ها در حوزه حرفه ای آنان است. به این منظور خانه سینما در یک برنامه ریزی شش ماهه امکان برگزاری کارگاه آموزشی فیلمبرداران  را با همکاری  سازمان سینمایی فرانسه در پاریس فراهم کرد. کارگاهی آموزشی که علیرغم پیگیری خانه سینما برای تامین بودجه ان از سوی بنیاد سینمای فارابی و موسسه سینما شهر به دلیل مخالفت مقامات سینمایی بدون کمک دولت  برگزار شد.دراین کارگاه جمع 11 نفره فیلمبرداران ایرانی در مهرماه با حضور در موسسه لومیر در کارگاه‌های فشرده فیلمبرداری دیجیتال و پرده آبی شرکت کردند.
انتشار کتاب تجارب دیگر ملل
خانه سینما در سال 89 کتابی با عنوان «تجارب دیگر ملل» را با پیشگفتار محمدمهدی عسگرپور منتشر کرد.
کتاب «تجارب دیگر ملل» برگردان 10 مستند حقوقی در تنظیم مناسبات حقوق معنوی و مادی آثار سینمایی و ساختار تنظیم قرارداد های سینمایی و یک مقاله در بررسی تطبیقی مدیریت سینمای فرانسه و ایران را شامل می شود.
در پیشگفتار این کتاب محمد مهدی عسگرپور نوشته است: تجارب دیگر ملل عنوان مجموعه مستندات و قواعدی است که در قلمرو سینما، دیگر ملل از آن بهره برده‌اند.دانش و تجارب بشری هم چون هنر فاقد تعلق جغرافیایی است، گرچه از آن متأثر می‌شود.
مجموعه حاضر شامل ده برگردان و یک مقاله است که به کوشش معاون اجرایی‌ سیدمحسن هاشمی جستجو و برای بهره‌برداری ترجمه و منتشر شده است.
عسگرپور اظهار امیدواری کرده که این اقدام برای همکارانش و علاقمندان عرصه مناسبات سینمایی مفید باشد.نسترن نوربخش و سیمون سیمونیان برگردان فارسی مجموعه مقالات منتخب را بر عهده داشته‌اند.این کتاب در 238 صفحه و در شمارگان 500 نسخه در قطع رقعی منتشر شده است.
از تهیه و ارایه طرح امنیت شغلی تا گردهمایی لغو شده برای امنیت شغلی
عسگرپور در اسفند ماه 1388 در مصاحبه ای اعلان کرده بود  که در سال آتی فعالیت خانه سینما معطوف به پیگیری امنیت شغلی سینماگران است. در پی نشست مشترک معاون سینمایی با هیات مدیره خانه سینما در اردیبهشت ماه 1389 طرح امنیت شغلی و مولفه های موثر بر آن  به اضافه نرم افزار طراحی شده که مکمل کارت های نظام صنفی بود تشریح شد.شمقدری در آن جلسه ضمن اظهار علاقمندی به اجرای این طرح برای پیگیری این طرح قول مساعدت داد.اما در فاصله کمتر از یک هفته از این ملاقات، مدیرکل نظارت و ارزشیابی خبر از صدور کارت حرفه ای برای چهار صنف اصلی سینمایی توسط معاونت سینمایی را اعلام کرد.
 در هفته نخست تیرماه  و پس از نا امیدی از پیگیری مقامات سینمایی  هیات مدیره خانه سینما روز 18 مرداد ماه را برای گردهمایی صنفی و طرح مطالبات قانونی تعیین و امین تارخ را به عنوان دبیر این گردهمایی برگزید.دعوت نامه خانه سینما برای گردهمایی به اصناف سینمایی و مقامات مسئول دولتی و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به امضای امین تارخ به تاریخ دهم مردادماه ارسال شد  اما یک روز پیش از برگزاری گردهمایی هیات مدیره در نشستی در ساعت 9 شب با حضور تنی چند از سینماگران سرشناس متنی را بدین شرح منتشر ساخت:"می خواستیم در خانه سینما گرد هم جمع شویم تا از فقدان امنیت شغلی سخن بگوییم.اما ناچار از لغو گردهمایی شدیم. آیا نشانه ای روشنتر از این برای نبود امنیت شغلی وجود دارد؟"
پس از گردهمایی لغو شده خانه سینما با تنظیم کتابچه ای همه مولفه های امنیت شغلی  و پیگیری های به عمل آمده از سوی خانه سینما برای تحقق این هدف را با عنوان "راف کات امنیت شغلی" تهیه کرد و برای مقامات مسئول ارسال کرد وکوشید تا نظر و نگاه مسئولان اجرایی و قانونگذاران را به این مهم جلب کند.شایان ذکر است فیلم کوتاهی نیز با همین مضمون و رویکرد تهیه شد که در چهاردهمین جشن سینمای ایران به نمایش در آمد.
سرفصل مؤلفه‌های طرح امنیت شغلی که در کتابچه "راف کات امنیت شغلی" منتشر شده به این شرح است:
1)توانا سازی منابع انسانی برای ایجاد ارزش افزوده در محصول تولیدی یا خدمات ارائه شده.
1-1- برگزاری کارگاه های آموزشی بهنگام سازی دانش و مهارت از آخرین دستاورد های جهانی و الزام سینماگران برای ارتقاءدرجه شغلی به گذرانیدن این دوره ها.
2-1- حمایت از تولید و ترجمه آثار مرتبط برای انتقال تجارب غیر حضوری از بخش خصوصی.
3-1- تدارک و اعزام سینماگران برای گذراندن دوره های کوتاه مدت  و میان مدت مهارتی به کشورهای صاحب صنعت سینما .

2)امنیت شغلی با افزایش ظرفیت نمایش
1-2- افزایش ظرفیت اکران سینمایی با تدبیر و اعمال سیاست های تشویقی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی برای ساخت و ساز سالن سینما.
2-2- شفاف سازی گردش اطلاعات توزیع و نمایش ( نظیر مکانیزه کردن سامانه فروش بلیت و ....)
3-2- الزام تلویزیون به خرید و نمایش A واحد از تولیدات سینمایی داخلی مستند و داستانی به ازای نمایش B واحد از فیلم های سینمایی وارداتی( با تنظیم لایحه و تصویب در مجلس شورای اسلامی) .
4-2- ایجاد تسهیلات دسترسی به شبکه نمایش خانگی با تضمین خرید و پیش خرید توسط معاونت سینمایی با افزایش کیفیت عرضه محصول.
5-2- کوشش برای حضور در عرصه اقتصاد جهانی( با تامین و پرداخت هزینه های بازاریابی، تبلیغات و اطلاع رسانی و اعطای جوایز صادراتی به بخش خصوصی و خروج از انحصاراقتصاد خارجی از بنیاد سینمایی فارابی)
6-2-راه اندازی شبکه تلویزیونی فیلم و سریال ایرانی به سه زبان     ( پیشنهاد یاد شده از سوی خانه سینما به ریاست محترم جمهور در سال 1387 و 1388 طی نامه شماره 0552/87 مورخ 07/10/1387 ( پیوست شماره1) و نامه شماره 0548-88 مورخ 27/08/1388 ( پیوست شماره 2) ارسال شده است).
 

3) امینت شغلی و مؤلفه حقوق مالکانه
1-3 – تدوین و پیگیری تصویب قانون مالکیت حقوق آثار سینمایی که درپیش نویس قانون حمایت از حقوق مادی و معنوی آثار سینمایی تهیه شده توسط این خانه مصرح درفصل هفتم ( پیوست شماره 3) در مواد 101 تا 114 (پیوست شماره 4) طی نامه شماره 0731-87 مورخ 26/11/1387 (پیوست شماره5) به ریاست محترم جمهور و رئیس محترم کمیسیون فرهنگی مجلس ارسال شده است.
2-3- پیش بینی نظام بیمه ای آثار و تولیدات سینمایی با تضمین سهم خطرپذیری آن توسط آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بمنظور ترغیب بیمه گران به انجام این نوع بیمه
3-3- واگذاری ارزیابی و تعیین شاخص های سنجش اصحاب سینما و آثار آنان از سوی تشکل های صنفی ( خانه سینما) با تدوین آئین نامه های روشن و مستند.
4-3- اختصاص کرسی های نمایندگی جامعه اصناف سینمایی در کمیته ها، کمیسیون ها و مراکزی که مبادرت به سیاستگذاری یا صدور مجوز در خصوص تولید و نمایش و عرضه آثار سینماییمی‌کنند.
 
 
4)امنیت شغلی با افزایش ظرفیت تولید
1-4-امنیت بخشی به فضای کسب و کار سینمایی (شفاف سازی مناسبات حقوقی ، خطوط قرمز و پرهیز از اعمال محدودیت های سلیقه ای).
2-4- تدبیر برای توسعه و بهنگام سازی زیر ساخت های تولید ( حمایت از ساخت پلاتو هایی درابعاد محله با بهنگام سازی تجهیزات نور و حرکتی ، کرین ،‌ کارمانت و دوربین های مدرن با حمایت از بخش خصوصی.
3-4- تامین زیرساخت های حقوقی لازم برای مشارکت دیگر نهاد ها و سازمان های اجرایی که از بودجه عمومی استفاده می کنند برای تولید فیلم در راستای مأموریت های شان.
5)امنیت شغلی با حفظ و افزایش متقاضیان کالا و خدمات سینمایی
1-5- استاندارد سازی تولید و خدمات سینمایی برای حفظ و ارتقای کیفیت آثار و خدمات سینمایی.
2-5- تدبیر تأمین تخفیف و پرداخت یارانه برای تبلیغات و اطلاع رسانی آثار سینمایی برای حفظ و افزایش تقاضای مصرف کالای سینمایی.
3-5- تدبیر و اعمال سیاست های تشویقی برای مصرف کالا و خدمات سینمایی.
4 -5- برگزاری آئین افتتاحیه همه فیلمها با حضور بازیگران سرشناس.
6) امنیت شغلی در قالب مؤلفه رفاه و تأمین اجتماعی
1- 6- ارتقای بیمه بازنشستگی از حداقل موجود ( 303 هزارتومان) به دست کم دو برابر آن با تأمین 50% سهم وزارت خانه و 50% سهم سینماگران.
2-6- تامین بیمه بیکاری دست اندرکاران سینما مصرح در برنامه چهارم و یا کمک به طرح صندوق بیمه بیکاری جامعه اصناف سینمایی موضوع نامه های شماره 0596-87 مورخ14/10/87 ( پیوست 6) و0066-88 مورخ 12/02/ 1388 (پیوست شماره 7) و 0451-88 مورخ 17/08/1388 ( پیوست شماره 8) به ریاست محترم جمهور و یا تامین پوشش بیمه اجباری سینماگران با الزام سازمان تامین اجتماعی به این امر.
3-6- توسعه تامین بیمه عمر وحادثه همه دست اندر کاران سینما .( آنچه که خانه سینما در سال گذشته با اعتبارات توافقنامه نسبت به 2040 نفر از اعضای پیوسته خود اقدام کرد).
4-6- تامین پوشش های بیمه درمان مناسب ( با انعقاد قراردادهای درمان تکمیلی) .
5-6- حمایت های مادی و حقوقی از تعاونی های مسکن و خدمات اعضای جامعه اصناف سینمایی.
6-6- پیش بینی نشان ها و عناوین ملی با برخورداری از جوایز مستمر و نقدینگی قابل توجه برای کوشندگان موثر شغلی و فعالیت های صنفی با تدوین شاخص های مستند و مستدل.
7)امنیت شغلی با سازو کار حقوقی صیانت از شاغلان سینمایی
1-7 -تدوین آئین نامه صدور شماره نظام سینمایی( پیوست شماره 9)
2-7 - تدوین آئین نامه پیمان جمعی کار( پیوست شماره 10)
3-7 - پیش بینی ساز و کار ضمانت اجراء در نهاد های صنفی -مراجع داوری و شورای صیانت
4-7 - پیش بینی ساز و کار ضمانت اجراء در نهاد های حاکمیتی.
چهاردهمین جشن سینمای ایران
چهاردهمین جشن سینمای ایران پس از برگزاری غیر رقابتی جشن سیزدهم به صورت رقابتی در چهار جشن مستقل شامل:جشن فیلم کوتاه،جشن سینمای مستند،جشن انمیشن وجشن سینمای ایران با داوری آثار در تیرماه آغاز شد.
به مناسبت جشن پایانی سینمای ایران جمع گسترده ای از سینماگران پنج شنبه شب 25 شهریور در سالن همایش های برج میلاد گرد هم آمدند. این گردهمایی فرصتی بود تا هم سینماگران از دغدغه های خود بگویند و هم مسئله ناتمام مانده امنیت شغلی را یادآوری کنند. جشن امسال با حاشیه ها و اتفاقات زیادی همراه بود که برخی از آنها به این شرح است:
- فرهاد توحیدی دبیر جشن به جای ارایه گزارش کمی اثار حاضر در جشن به قرائت  متن نامه یک فیلمسازدهه چهل خطاب به وزیر وقت فرهنگ و هنر پرداخت.توحیدی در بخشی از این نامه چنین خواند:جناب آقای وزیر!ما تقاضای هیچ کمکی از نظر اقتصادی از دولت نداریم و دست تکدی هم دراز نکرده ایم.ما فقط می خواهیم سازمان های اجرایی حقمان را نگیرند.می خواهیم دولت آیین نامه های کهنه را که 20 سال پیش تدوین شده و با شرایط امروز تطبیق نمی کند از سر راه سینما بر دارد.در امر ممیزی تجدید نظر شود و به سینمای ایران زادی بیان بیشتری داده شود." توحیدی در ابتدا گفت که این نامه را در حین عملیات مرمت و نوسازی سالن سینمای خانه سینما لابلای آجر های پشت سن یافته است.
-اظهارات غیرمنتظره جهانگیر کوثری درباره فرهاد توحیدی دبیر جشن تعجب حاضران را برانگیخت. این تهیه کننده که برای اعطای تندیس بهترین جلوه های ویژه بصری روی سن رفته بود، در بخشی از سخنان کوتاه خود گفت: «نمی دانم چرا مسئولان جشن برای دبیری، دبیری این قدی گذاشتند؟» این سخنان از سوی اغلب سینماگرانی که روی صحنه حاضر شدند پاسخ داده شد اما جواب نهایی از سوی حاضران پرتعداد سالن بود که بعد از دعوت محمدمهدی عسگرپور از توحیدی برای حضور روی سن، این فیلمنامه نویس را دقایقی چند ایستاده تشویق کردند.
-اصغر فرهادی که در میان تشویق پرشور حاضران برای دریافت تندیس بهترین کارگردانی روی سن آمده بود از سینماگرانی یاد کرد که مدتی است به دلیل نبود شرایط مناسب از فضای سینمای ایران دور شده اند و در این میان از بهرام بیضایی و امیر نادری و... نام برد و ارزو کرد شرایط تغییر کند تا این فیلمسازان بتوانند در وطن فیلم بسازند.این سخنان فرهادی موجب تشویق حاضران شد.
-«من عضو خانه سینما هستم» این جمله ای بود که اغلب سینماگران بعد از حضور پشت تریبون آن را بیان می کردند تا تاکیدی روی اهمیت و جایگاه خانه سینما که توسط نمایندگان دولت نادیده گرفته شده بود ، صورت بگیرد.
-حضور فرهاد آئیش و مائده طهماسبی به عنوان مجریان چهاردهمین جشن سینمای ایران، فضای این دوره از جشن را نسبت به سال هایی که مجریان رادیویی و تلویزیونی و یا افراد غیرسینمایی مسئولیت اجرای برنامه را برعهده داشتند متفاوت کرد.
-قطعات نمایش کوتاهی که با حضور مهران رجبی در نقش های کارگر شهرداری، فروشنده سی دی های قاچاق و ... اجرا شد علاوه بر جذابیت های نمایشی برخی از مشکلات موجود در سینما و به خصوص نبود امنیت شغلی هنرمندان را واگو می کرد.
-پخش به موقع و درست تمامی کلیپ ها و شکل کلیپ گونه معرفی نامزدها هیچ گاه اشکالات فنی موجود در سال های گذشته را به خاطر حاضران نیاورد.
-ترانه علیدوستی که برای اعطای جایزه بهترین صدابرداری روی صحنه حاضر شده بود از مسئولان برگزاری جشن سینمای ایران خواست تا در دوره هایی که اعضای صنف نامزد دریافت جایزه نیستند آنان را برای حضور در این جشن دعوت کنند.
واکنش شمقدری به جشن سینمای ایران
روز هفتم مهرماه جواد شمقدری در بیانیه که با «انالله و انا الیه راجعون» آغاز می‌شد به سخنان اصغر فرهادی در چهار دهمین جشن سینمای ایران به صورت رسانه ای واکنش نشان داد. شمقدری در این بیانیه آورده است:"من در درگاه الهی و در پیشگاه امام حاضر مهدی موعود طلب عفو و بخشش می‌نمایم.اینکه در مراسمی به‌نام جشن خانه سینما با هلهله و شادی بی‌خبران و غافلان پایان نظام جمهوری اسلامی ایران را آرزو می‌کنند چه باید کرد!» خانه سینما نیز بلافاصله در اطلاعیه ای چنین یادآور شد:"آنچه در جشن سینمای ایران گذشت به استناد وقایع ثبت شده در حافظه دوربینها و حضور دهها خبرنگار و صدها تن از اهالی فرهیخته سینمای ایران به هیچوجه با اتهاماتی که در بیانیه معاونت سینمایی آمده همخوانی و مطابقت نداشته و ندارد. قطعا اگر بپذیریم فصل الخطاب تفاسیر از هر گفته و نوشته ای قوانین حقوقی کشور باشد آنگاه است که می توان با خیالی آرام و بی تشویش مهار امور را به مجرای عقلانیت سپرد."
نماینده سینمای ایران در جشن اعطای جوایز اسکار
یکی ازرخدادهای مهم سینمای ایران در سطح بین المللی همواره حضور در مراسم اسکار و انتخاب فیلمی از ایران به عنوان نماینده سینمای کشور در آن است که امسال با حاشیه های زیادی همراه شد. انتخاب و معرفی فیلم "بدرود بغداد" بدون حضور هیات انتخاب و توسط مدیرکل نظارت و ارزشیابی برای شرکت در مراسم جوایز سالانه اسکار از دیگر بی رسمی های مدیران سینمایی بود که  جنجالی در مهرماه سال 89 برپا کرد. اگرچه فیلم « بدرود بغداد» واجد صلاحیت های فنی  بود اما نحوه انتخاب با بی رسمی هایی روبرو بود  که موجب اعتراض های زیادی شد. در این سال سرانجام 8 روز تا فرصت باقی‌مانده مهلت معرفی فیلم به آکادمی علوم و هنر های سینمایی از سوی معاونت سینمایی وزارت ارشاد، فیلم‌سینمایی‌ «بدرود بغداد» به کارگردانی مهدی نادری به اسکار معرفی شد.
بر اساس آنچه در سایت آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمده است؛«انتخاب فیلم‌ها در هر کشوری توسط یک سازمان و یا یک هیات داوری متشکل از هنرمندان و اهالی صنعت سینما، انجام می‌شود که فهرست اعضاء این کمیته انتخاب باید تا تاریخ 13 آگوست (12 مرداد‌ماه) به آکادمی معرفی شده باشد. » و سپس تا اول اکتبر (9 مهرماه) باید فیلم به همراه پوستر و عکس‌ها به آکادمی ارسال شود.
«بدرود بغداد» در ایران اکران عمومی نشده بود و تا فرصت باقی‌مانده صرفا برای چند روز در یکی از سینماهای گرگان فیلم اکران عمومی شد.
مدیر کل نظارت و ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ایسنا توضیح داده بود:"فیلمهایی وجود داشتند که معرفی‌شان می‌توانست بحث‌انگیز باشد و از دید اسکار مورد توجه قرار گیرد. هر چند معتقدم تکلیف جوایز اصلی جشنواره خارجی را سیاست تعیین می‌کند، اما ما از این فرصت برای حضور در جشنواره‌های مختلف نباید غافل شویم."
سجادپور برای  این انتخاب گفت:"با توجه به تم ضد اشغال این فیلم که در جامعه آمریکا هم بسیار داغ است احساس شد، شانس این فیلم بیشتر خواهد بود." وی در عین حال اقدامات تبلیغی جهت معرفی فیلم را بعد از این انتخاب بسیار مهم دانست و اظهار داشت: "در دو روز گذشته که معرفی این فیلم قطعی شده است، موضوع را به دوستان حاضر(معاونت سینمایی) در نیویورک اطلاع دادم تا لابی‌ها صورت گیرد و تبلیغات آغاز شود و همه تلاشها به سمت پررنگ‌تر شدن این فیلم رفته است."
شمقدری معاون سینمایی نیز که در سفر نیویورک به سر می‌برد در مورد معرفی فیلم «بدرود بغداد» به آکادمی اسکار با توجه به مقررات این آکادمی که باید فیلم در ایران اکران عمومی شده باشد و حضور در جشنواره‌های جهانی گفته بود:"مهمترین موضوع، اکران این فیلم در آمریکاست و من در این سفر برای اکران در آمریکا هماهنگ کرده ام و تا دسامبر (دی ماه ) باید این فیلم اکران شده باشد و مهمتر از آن نشان دادن در آکادمی اسکار است که من اینجا با برخی از اعضای آکادمی در جریان سفرم صحبت کردم و قرار شد بعد از اینکه برگشتم به تهران، فیلم را به همراه اطلاعات بفرستیم."
شمقدری همچنین اعلام کرده بود که حضور فیلم‌های سینمایی بدون اجازه معاونت سینمایی در جشنواره‌های خارجی ممنوع است و فیلم‌های متقاضی باید برای حضور در جشنواره‌ها از معاونت سینمایی اجازه بگیرند؛ اتفاقی که باعث شد تا فیلم ”هیچ " از حضور در جشنواره‌های خارجی بازماند.
بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر
بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر زمانی کلید خورد که سینمای ایران در موارد مشخصی با چالش‌هایی جدی روبرو بود؛ نبود تعامل از سوی معاونت سینمایی با خانه سینما، شکل‌گیری شورای عالی سینما در شرایطی که جمع گسترده‌ای از سینماگران نسبت به ترکیب فیلمسازان و هنرمندان حاضر در آن معترض بودند مهمترین سرفصل‌‌های این چالش‌ها بود و انتظار می‌رفت تبعات آن در جریان برگزاری مهمترین رویداد سینمایی دیده شود و چنین هم شد.
فارغ از همه این ها، تعداد زیاد فیلم‌های سینمایی بخش مسابقه سینمای ایران، خلق بخش نوعی نگاه بدون ارائه تعریف مشخص از آن و ترکیب هیئت داوری جشنواره فجر همه پتانسیلی بالا برای فراهم کردن زمینه گلایه‌ها و اعتراض‌ها داشت و این‌ها موجب شد جشنواره‌ای که می‌توانست به واسطه حضور پرتعداد سینماگران سرشناس الگویی برای سایر دوره‌های جشنواره باشد، به یکی از بی برنامه ‌ترین و حاشیه‌سازترین جشنواره‌های فجر تبدیل شود. البته فیلم های ایرانی جشنواره امسال از تنوع و گوناگونی خوبی برخوردار بود و فیلم های سیاسی حضور پررنگی نسبت به سال های قبل داشت.البته این فیلم های مستقل بودند که سر انجام توانستند سیمرغ ها را نصیب خود کرده و بر بی اعتباری فیلم های بفرموده تاکید دوباره ای بکنند.
داوران پرحاشیه
فهرست هیئت داوران هر جشنواره شناسنامه نگاه مدیران و برگزارکنندگان جشنواره است؛ اینکه قرار است کدام نگاه غالب باشد و چه رویکردی در سینما ترویج شود. ترکیب هیئت داوران بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر در ابتدا به این ترتیب اعلام شد: ابوالقاسم طالبی کارگردان سینما، علی معلم تهیه‌کننده سینما، جهانگیر الماسی بازیگر سینما، جابر قاسمعلی فیلمنامه‌‌نویس، مجید انتظامی آهنگساز، حسن عباسی کارشناس استراتژیک و اسدالله نیک‌نژاد تهیه کننده و کارگردان سینما.
حضور نیک‌نژاد  و حسن عباسی در این ترکیب به سادگی طی نشد زیرا به یاری اطلاعاتی که در اینترنت به راحتی قابل دسترسی است و بعضی حافظه‌هایی که نام ها و سوابق را به خاطر می‌آوردند، پیشینه کاری و آرای شان بر همگان عیان و از سوی سینماگران حاضر در جشن با مخالفت جدی روبرو شد. البته یکی از آن دو داور پیش از شروع به کار جشنواره با انتشار نامه‌ای کناره‌گیری خود را اعلام کرد.
برنامه نامعلوم جشنواره
رکورد تغییر برنامه و بی‌برنامه بودن را فعلاً می‌توان به نام بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر ثبت کرد؛ جشنواره‌ای که در زمان پیش‌فروش بلیت‌های جشنواره هنوز مخاطبان نمی‌دانستند برای کدام فیلم‌ها بلیت می‌خرند.
تغییرات در نمایش فیلم‌ها نیز در روزهای برگزاری جشنواره ادامه داشت؛ تغییر همه فیلم‌های یک سینما طی یک روز، عقب افتادن نمایش فیلم ها از جمله:سعادت اباد،خیابان های آرام و «اخراجی‌ها3» بدون دلیل مشخص و مواردی از این دست هم در سینماهای مردمی دیده شد هم در سینمایی که  اهالی رسانه حضور داشتند.
آرای مردمی
وضعیت آرای مردمی یکی از پدیده‌های این دوره از جشنواره بود؛‌ جشنواره‌ای که در روزهای ابتدایی برگزاری، مدیران آن براین باور بودند که هیچ فیلم ضعیفی در بخش مسابقه حضور ندارد و گزینه‌های آرای مردمی را به صورت خوب، خیلی خوب و عالی تعریف کرده بودند و بعد از پنج روز دریافتند که باید گزینه ضعیف هم وجود داشته باشد و آرا را تغییر دادند.
فیلم‌های سیاسی
جشنواره فیلم فجر امسال یک تفاوت دیگر با سایر دوره‌ها داشت؛ در این دوره قرار بود طبق سیاست‌های جدید معاونت امور سینمایی تعدادی فیلم که با موضوع سیاسی ساخته شده بودند به نمایش درآید و چنین هم شد.
افزایش 50 درصدی ظرفیت بخش مسابقه
تعداد زیاد فیلم‌‌های متقاضی حضور در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر مدیران سینمایی را بر آن داشت تا بعد از معرفی 16 فیلم مدعی افزایش 50 درصدی ظرفیت بخش مسابقه جشنواره شوند و تعداد فیلم‌های حاضر در این بخش را به 33 اثر برسانند؛ تعدادی فیلم هم در این میانه راهی بخش "نوعی نگاه" شد و تعدادی دیگر خارج از مسابقه و بخشی هم به بخش فیلم اولی‌ها رفتند تا از میان 95 فیلم اعلام شده متقاضی حضور در جشنواره کمتر فیلمی دست خالی به خانه بازگردد و از حضور در این رویداد سینمایی باز بماند.
اما با این همه سه فیلم از فیلمسازان سرشناس سینمای ایران به ممیزی برخورد کرد و از حضور در جشنواره منع شد.فیلم های: «خانه پدری» کیانوش عیاری، «انتهای خیابان هشتم» علیرضا امینی و «زندگی باچشمان بسته» رسول صدرعاملی.

 مراسم پایانی جشنواره فیلم فجر فضایی متفاوت با اغلب دوره‌های جشنواره داشت؛ از تعداد کم چهره‌های سرشناس سینمایی حاضر در مراسم تا غیبت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و حضور رئیس دفتر رئیس جمهور.
بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر فضایی کاملا متفاوت از دوره‌های قبل داشت. از جمله این تفاوت‌ها سوت و کف زدن های اعتراض آمیز حاضران در سالن اعطای جوایز این دوره در مواجهه با سخنان مدیران بود.
سخن سینماگران حاضر روی سن جشن سینمای ایران که در شهریور ماه برگزار شد،‌ با این جمله آغاز می‌شد: «... هستم، عضو خانه سینما.» در شرایطی که انتظار نمی‌رفت مشابه این رفتار در مراسم پایانی جشنواره فیلم فجر تکرار شود، مهدی هاشمی برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد این تصور را بر هم زد.او بعد از دریافت جایزه خود و تشکر از همکارانش، از خانه سینما یاد کرد و گفت نیمی از جایزه خود را به این نهاد صنفی می‌دهد و با بیان این جمله تشویق پرشور حاضران را برای خود به ارمغان آورد.
داوری
هیئت داوران بیست و نهمین دوره جشنواره فجر با انتقادات بسیاری روبرو شده بودند و در این شرایط تصور می‌شد برای پایین آمدن حجم انتقادها دیدگاه داوران نزدیک به دیدگاه اکثریت باشد یا نامی در مراسم اختتامیه به عنوان برترین اعلام شود که به دلیل پیشکسوتی در سینما و محبوبیت امکان ارزیابی انتخاب داوران روی نام او وجود نداشته باشد.
در بخش مسابقه سینمای ایران جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم به «جرم» ساخته مسعود کیمیایی اعطاء شد و جایزه بهترین کارگردانی به اصغر فرهادی برای «جدایی نادر از سیمین» رسید. هر دو فیلم در 12 بخش نامزد دریافت جایزه بودند.
«جرم» کیمیایی بجز جایزه بهترین فیلم در بخش‌های بهترین بازیگر مرد مکمل (حامد بهداد)، موسیقی (کارن همایونفر)، طراحی صحنه و لباس (ایرج رامین‌فر) و صداگذاری (اسحاق خانزادی و علی ابوالصدق) برنده جایزه شد.
«جدایی نادر از سیمین» هم جوایز بهترین کارگردانی، فیلمنامه (اصغر فرهادی)، فیلمبرداری (محمود کلاری)، صدابرداری (محمود سماک‌باشی) و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را دریافت کرد.
در بخش مسابقه فیلم‌های اول نیز "سفر سرخ" حمید فرخ‌نژاد جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد و دیپلم افتخار بهترین کارگردان این بخش نیز به طور مشترک به فرخ‌نژاد و امیر ثفقی «مرگ کسب و کار من است» اعطاء شد..
درخشش سینمای ایران در جشنواره فیلم برلین
 موفقیت فیلم مستقل اصغر فرهادی در جشنواره فیلم برلین بار دیگر اعتبار سینمای ایران را در عرصه های بین المللی به ارمغان آورد.فیلم سینمایی «جدایی نادر از سیمین» به کارگردانی اصغر فرهادی که می رفت تا ثمره یک بی تدبیری با توقیف وزارت ارشاد همراه شود برنده سه جایزه کم نظیر از شصت و یکمین دوره جشنواره فیلم برلین شد.
مراسم اختتامیه این دوره جشنواره برلین در کاخ جشنواره برگزار شد و هیئت داوران بخش مسابقه بین‌الملل به ریاست ایزابلا روسلینی بازیگر ایتالیایی جایزه خرس طلای بهترین فیلم جشنواره را به فیلم اصغر فرهادی اعطاء کرد.همچنین جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن به گروه بازیگران زن «جدایی نادر از سیمین» شامل لیلا حاتمی، ساره بیات و سارینا فرهادی و جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد نیز به گروه بازیگران مرد فیلم شامل پیمان معادی و شهاب حسینی رسید تا یکی از شگفتی‌های تاریخ  این جشنواره رقم بخورد.
 فرهادی پیشتر در سال 2009 با فیلم «درباره الی» برنده خرس نقره‌ای بهترین کارگردان از جشنواره فیلم برلین شده بود.

آیین تجلیل از اصحاب رسانه
در واپسین روز کاری خانه سینما در آیینی با عنوان « تجلیل از اصحاب رسانه» خانه سینما از اهالی رسانه و خبرنگاران فعال در این حوزه تقدیر کرد.ابتدای مراسم آیین تجلیل از اصحاب رسانه که روز چهارشنبه آخر سال برگزار شد کامران ملکی که اجرای مراسم را بر عهده داشت گفت: این برنامه توسط سایت خانه سینما تدارک دیده شده و با حضور شما اصحاب رسانه است که خانه سینما و سینمای ایران صدایی دارد و معرفی می شود.
محمد مهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما نیز افزود: امیدوارم برگزاری این مراسم امروز حسن ختام خوبی باشد تا از کسانی که در این حوزه زحمت کشیده اند قدردانی کنیم.
عسگرپور در این آیین گفت:" دیده بانی، هشدار و ارایه پیشنهاد  محورهایی است که ما در خانه سینما به عنوان یک سازمان مردم نهاد می توانیم انجام دهیم".
عسگر پور در ادامه بیان کرد:" برای پیگیری سه محور دیده‌بانی هشدار، و پیشنهاد باید از رسانه ها کمک بگیریم و ما به غیر ازشما صدایی دیگر نداریم. من به نمایندگی از هیئت مدیره و جامعه اصناف سینمای ایران موظفم از تمام اصحاب رسانه که در این راه زحمت کشیده‌اند چه آنان که در نقد ما کوشیده اند و چه آنان که صدای ما را بازتاب داده اند، تشکر کنم."
در ادامه این مراسم با حضور مدیرعامل خانه سینما، مریلا زارعی، سید مهدی خادم بازرس و هوشنگ گلمکانی منتقد سینا از مسعود نجفی(خبرگزاری ایسنا)، سعید مروتی(نشریه بانی فیلم)، بیتا موسوی(خبرگزاری مهر)، رضا استادی(نشریه جام جم) و سمیه علیپور(خبرگزاری خبر آنلاین) با اعطای لوحی تقدیر و قدردانی شد.
پس از پخش نماهنگی از تصاویر اولیه سینمای ایران با حضور محمد سریر، ابراهیم مختاری، فرشته طائرپور، مرتضی رزاق‌کریمی و مازیار میری از خبرگزاری خبرآنلاین، علی زادمهر(ایلنا)، حسین معززی نیا(دنیای تصویر،بیست و چهار)، پریس تنظیفی(فرهنگ آشتی) و گیسو فغفوری(نشریه شرق) با اهدای لوحی تقدیر به عمل آمد.
در پایان این مراسم با حضور فرهاد توحیدی، شهرام جعفری نژاد، احمد طالبی نژاد، دکترحسین نژاد و محمدرضا مقدسیان از مهرزاد دانش (نشریه فیلم، خبر آن لاین)و امیر حسین علم‌الهدی( خبر آن لاین) و شیما غفاری(ایسنا) با اهدای لوحی تقدیر شد.
برنامه هفت
ظهور برنامه هفت در اردیبهشت ماه سال 89 روی آنتن تلویزیون در ساعت های پایانی شب نشان از توجه سیما گرچه دیر هنگام به سینمادارد.روند کلی برنامه گرچه با انتقادات زیادی روبرو شد، برای نمونه می توان به انتقادات ناشی از پخش تصاویری از فریماه فرجامی و ابوالفضل پورعرب اشاره کرد اما تنها برنامه سیما است که بر سینما و مسایل آن متمرکز است و دارای مخاطب قابل توجهی است.
درگذشتگان سینمای ایران در سال 89
سینمای ایران در سالی که گذشت تعدادی از هنرمندانش را از دست داد و در سوگ آنان نشست که از جمله آنان می‌توان به: «مهدی دانش‌رفتار»، «رضا کرم‌رضایی»، «محمود بنفشه‌خواه»، «کیومرث ملک‌مطیعی»، «حمیده خیرآبادی»، «نعمت حقیقی»، «طاهره سادات هاشمی»، «علی اصغر اوجانی»، «محمد رضا اعلامی»، «آرام شهیدی»، «قربانعلی ترابی»، «محمود بهرامی»، «محمد باقر آشتیانی»، «فرامرز فرازمند»، «بهنام صفری»، «مهین شهابی»، «ناصر اسماعیل‌زاده»، «رضا خندان»، «منوچهر حقانی‌پرست»، «معصومه اسکندری»، «محمد رازدشت»، «اسماعیل ریاحی»، «مهدی آریان‌نژاد»، «حسین باغی»، «محسن یوسف‌بیگ»، «عباس امیری» و «مهری ودادیان»، 27 هنرمندی هستند که در سال 1389 از میان ما به دیار باقی شتافتند. روحشان شاد.