اخبار
| پنج تقدیر در جشن کارگردانان |
بنی اعتماد در جشن کارگردانان: همیشه در حال اثبات حقوق و حق خود هستیم
چهارمین جشن کانون کارگردانان خانه سینما دوشنبه شب با حضور کارگردانان برجسته سینمای ایران در باغ موزه هنر ایرانی برگزار شد. در این مراسم از کارگردانان برگزیده سه نسل سینمای ایران تقدیر به عمل آمد. به گزارش سایت خانه سینما، در ابتدای مراسم عبدالحسن برزیده کارگردان سینما آیاتی از قرآن مجید را با صدایی خوش تلاوت کرد . بعد داریوش فرهنگ که اجرای این برنامه را برعهده داشت، با اشاره به ماهیت صنف کارگردانان گفت: «شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران می کوشد با تبادل نظر و گفتگو در این فضای پرسوء تفاهم، اتهامها و تنگ نظریها را از بین ببرد، شورای مرکزی با هیئت مدیره خانه سینما و سایر تشکلهای خانه سینما تبادل نظر و تعامل موثردارد.ما از راه تبادل نظر به خود، حرفهمان و سینمای ایران را اعتبار میبخشیم، سینمایی که کارگردانها ستون اصلی آن هستند، اگر زمانی جهانیان ایران را با نفت، فرش، پسته و ... میشناختند سالها است ایران را با سینمایش در جهان می شناسند و با فیلمهایش برای مردم غرور میآفریند.کمتر جشنوارهای در جهان است که سراغی از فیلمسازان ما نگیرند. این موفقیتها به خاطر همت چهرههای سازنده همین سینما است.» او در ادامه صحبت هایش از حضار خواست به احترام کارگردانهای درگذشته سینمای ایران یک دقیقه سکوت کنند.
اسعدیان: آماده گفت و گو هستیم
رئیس شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران نخستین سخنران مراسم بود او گفت: «از مازیار میری کارگردان این جشن که یک تنه زحمت برگزاری آن را کشید تشکر می کنم، همچنین از شورای مرکزی قبلی به خصوص به دلیل اقداماتی که در زمینه مسکن انجام دادند سپاسگزارم.» همایون اسعدیان ادامه داد: «امشب، شب شان و منزلت کارگردانی نام گرفته است این مراسم در پاسداشت شان و منزلت کارگردانان برگزار میشود، این شان مربوط به من یا شخص خاصی نیست. شان و منزلت کارگردانی یک مفهوم است، کانون کارگردانان دارای شان و منزلت است و این ثمره تلاش 20 سال سینماگران در مقاطع مختلف در این کانون است.خوشبختانه سهم کانون کارگردانان در هیئت مدیره خانه سینما زیاد بوده است: یدالله صمدی، محمدعلی نجفی، ابوالحسن داودی، محمدمهدی عسگرپور، رضا میرکریمی و احمدرضا درویش.» اسعدیان گفت: "رشد و ارتقای خانه سینما تا زمانی که همه دور هم جمع شوند و به مشکلات رسیدگی کنند معنا دارد. ما آماده گفت و گو با دیگر صنوف خانه سینما، هیئت مدیره خانه و مسئولان ارشاد هستیم. "وی خطاب به آسیب زنندگان به جریان صنفی گفت:"کسانی که در مقابل خانه سینما حرکت می کنند باید این نکته را در نظر داشته باشند که اقدام آنان لطمه ای نیست که به یک فرد بزنند، لطمه این حرکت آنان به 20 سال فعالیت صنفی در سینمای ایران وارد می شود".
عسگرپور: داشته های ما بسیار قوی تر از نداشته هایمان است
در ادامه مراسم محمد مهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما روی صحنه آمد و داریوش فرهنگ از او خواست به عنوان عضوی از کانون کارگردانان چند دقیقه با حضار صحبت کند.
محمدمهدی عسگرپور با ابراز خوشحالی از حضور در این مراسم گفت: «خوشحالم که امشب شاهد برگزاری چهارمین شب کانون کارگردانان سینمای ایران هستیم و در عین حال این کانون را با قدرت روی پای خود می بینم. متاسفانه در این مدت تلاش های زیادی برای تحقیر کانون کارگردانان، از هم پاشیدن آن و دیگر نهادهای صنفی صورت گرفت، اما خوشبختانه دوستان راه این کار را خوب بلد نیستند. تخریب فرمولهایی دارد اما دوستان راه آن را نمیدانند، ما چیزهایی نداریم که کاملا مشخص است .آنها روی این مسائل فکر میکنند و تلاش میکنند بر اساس آنها کانون را از هم بپاشند.آنان به نداشته های ما توجه می کنند و فکر می کنند براساس آن چیزهایی که نداریم می توانند این نهاد صنفی و کانون را از بین ببرند اما داشته های ما بسیار قوی تر از نداشته هایمان است و به همین دلیل آنان کامیاب نمی شوند.» عسگرپور با تاکید بر اینکه اداره جامعه به شیوه سنتی ممکن نیست افزود" دوره اداره کردن حوزههای مختلف [جامعه توسط دولت در همه جای دنیا به سرآمده همانطور که دوره این هم گذشته که با سازو کار سرمایههای بخش خصوصی بشود به تنهایی اداره جامعه را پیش برد. در دنیای متمدن قدرت دادن به نهادهای صنفی که غیر انتفاعی هستند پل ارتباطی مردم و دولتها و پیش برنده امور است، مملکت باید به این سمت برود، نهادهای صنفی باید فعالتر شوند، امیدوارم آنهایی که در این عرصه لجاجت میکنند تا نهادهای صنفی را ضعیف کنند دست از این لجاجت تخریبگر بردارند.»
فخیم زاده:فیلم ها خیلی مهم نیستند، مهم آدم ها هستند
در ادامه این آیین مهدی فخیمزاده برای تقدیر از اولین برگزیده این مراسم از نسل اول کارگردانان روی صحنه رفت و گفت: «10 روز پیش مازیار میری به من زنگ زد و گفت کانون کارگردانان قصد دارد از یک کارگردان برجسته تقدیر کند، معمولا این پیشنهادها را نمی پذیرم، اما وقتی نام آن کارگردان را شنیدم علاقمند شدم در مراسم حضور پیدا کنم. اخیرا در مصاحبه ای از رسول صدرعاملی خواندم که گفته بود فیلم ها خیلی مهم نیستند، مهم آدم ها هستند. . دوست ما انسان برجستهای است. او در کارهای صنفی هم آدم مهمی است، سرپرستی و ریاست کانون کارگردانان را داشته، زمانی که من، سیروس الوند، علیرضا داودنژاد، کامران قدکچیان جوان بودیم و میخواستیم فعالیت کنیم از لطف او برخوردار شدیم، در ذهن همه ما او و این محبتها هست، آقای الوند در مجمع عمومی کانون کارگردانان بارها به نظرهای او استناد میکرد، او نظرش را میگفت و نظرش برای ما حجت بود.» آنگاه فخیمزاده از محمد متوسلانی خواست تا روی صحنه بیاید و برای پنج دهه فعالیت در سینمای ایران از او تقدیر شود، متوسلانی با تشکر از دوستانش گفت: خوشحالم که این لطف از طرف دوستان به من شده است، خوشحالم که اگر قدمی در راه سینما و فعالیت صنفی برداشتهام اینک دیده شده است. خوشحالم در این شب خجسته حضور دارم و امیدوارم چنین مراسمی دلها را بهم نزدیک کند و ادامه داشته باشد.»
پوراحمد: باید این کاره باشی تا در سینما بمانی
در ادامه مراسم کیومرث پوراحمد برای تقدیر از دومین برگزیده این جشن روی صحنه آمد و گفت: «می شود با حمایت مامان جونمی نا، دایی جونمی نا فیلم بسازی ودو سه فیلم هم ساخت اما بعد باید بروی، می توانی با سماجت خودت هم فیلم بسازی و فکر کنی خیلی نابغه هستی و بعد اما مجبور به رفتن شوی. اما اگر این کاره باشی می مانی.» او ادامه داد: «این جمله بسیار بی ربطی است که می گویند به عنوان فیلم اول کارت بد نبود. فیلم اول و آخر ندارد. فیلمسازی که خوب کار کند از همان فیلم اول مشخص می شود کارگردانی بلد است.» او با نام بردن از «پا برهنه در بهشت» بهرام توکلی را روی صحنه دعوت کرد و توکلی گفت: «این تشویق از سوی بزرگان برایم مهم و با ارزش است.»
داودنژاد: جشن ما زمانی است که ظلم نباشد
بخش تقدیر از سه نسل فیلمساز در سینمای ایران با تقدیر سیروس الوند از علیرضا داودنژاد آغاز شد. الوند که از روی متنی نوشته شده درباره داودنژاد سخن می گفت، اظهار داشت: «شروع دهه 50، جوانی 18 ساله با نوشتن فیلمنامه هایی مورد علاقه تهیه کنندگان آن زمان قد و قامت خود را نشان داد و نگاه حریص فیلمفارسی سازان را متوجه نوشته های خود کرد. نوشته ی او داستان هایی منطقی تر و دیالوگ هایی کم اغراق تر داشت، او توانسته بود آسمان فیلمفارسی را بشکافد و طرحی نو در اندازد. چیزی مانند گام نهادن کیمیایی با قیصر... نویسنده جوان یکی از بهترین فیلمنامه ها را برای خود کنار گذاشت. او در مسیری قرار گرفته بود که دیگر اهل و نااهل چنان آمیخته شده بودند که تشخیص قیصر از برادران آب منگل دشوار بود و به قول داش آکل زورخانه دیگر جای غریبه ها شده بود. به همین دلیل بود که فیلمساز جوان خود را زورخانه بیرون کشید و دست به اقدامی عجیب زد.او روی دیگر خود را زمانی نشان داد که شاه ماهی هنر را در ظاهر یک دختر شهری به انزلی برد، زیبایی صورت او را کمرنگ کرد و زیر باران انزلی با چشمانی خیس در انتظار برادر کوچک آکتور قرار داد.اگر آن ستاره دنیای موسیقی و بازیگر ایران بخواهد از یک کار درخشان خود فقط در زمینه بازیگری نام ببرد قطعا باید از «نازنین» یاد کند و این کارگردان فردی نیست غیر از علیرضا داودنژاد.» داودنژاد بعد از حضور روی صحنه که با تشویق حاضران همراه بود، گفت: «قدیمی ها می گفتند عید ما زمانی است که از ظلم اثری نباشد. جشن ما هم وقتی است که چنین باشد. دیگر فیلمسازان غم زده و به ستوه آمده نباشند و به سینما بازگردند و این شب را همراه آنان جشن بگیریم. امیدوارم بهرام بیضایی، داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی که از عرصه فیلمسازی دور مانده اند به این زمینه بازگردند و از نسل بعدتر جعفر پناهی عزیز، امکان آن را بیابد که با دست باز پشت دوربین قرار بگیرد و فیلم خود را بسازد.»
بنی اعتماد: قیمت مستقل بودن چیزی نیست که کسی بتواند بپردازد
ناصر تقوایی برای تقدیر از یکی دیگر از کارگردانان سینما روی صحنه آمد و سخنانش را با اشاره به جملهای از عزیزالدین عارف قرن پنجم آغاز کرد و گفت :«چند سال قبل که برای بزرگداشت بیضایی دعوت شده بودم به نقل از کتاب انسان کامل گفتم، کتابت و کتاب سخن عشق می برد پیش غایبان. اما زبان سخن دل می رساند به حاضران. من امشب می توانستم از روی نوشته ای که درباره خانم بنی اعتماد نوشته ام درباره شان صحبت کنم، اما ترجیح دادم سخن دل بگویم.صحبت کردن درباره رخشان یک وجه استثنایی دارد. قصد تفکیک کردن سینماگر زن و مرد را از هم ندارم اما در عین حال معتقدم هرچیزی که وارد فرهنگ ما می شود شکل دیگری پیدا می کند. در طول تاریخ سینما زن ها با مشکل بسیاری مواجه بوده اند.» او ادامه داد: «همواره بی اعتمادی وجود داشته و خانواده ها نمی گذاشتند دخترانشان وارد سینما شوند. اولین فیلم سینمای ایران که به اعتقاد من هوشمندانه ترین فیلم به عنوان نخستین اثر سینمایی یک سرزمین است، به موضوع حضور دختر یک حاج آقای بازاری در فیلم سینمایی می پردازد.» تقوایی گفت: «در همان سال 1310 فیلمی کاملا با رویکرد تجاری در سینمای ایران ساخته شد و این نشان می دهد سینمای تجاری و فرهنگی هیچ کدام پس از دیگری نیامده اند و هر دو نیاز سینما هستند.» او همچنین درباره خانه سینما گفت: «زمانی که دوران وزارت ارشاد سیدمحمد خاتمی رو به پایان بود، مهدی صباغ زاده با من تماس گرفت و ابراز نگرانی کرد که سینمای ایران نهادی صنفی ندارد. برای شکل دهی خانه سینما ما به عنوان چند نفر از فیلمسازان آن زمان از جمله، مهرجویی، کیمیایی و فرمان آرا دور هم جمع شدیم و پیش نویسی از اساسنامه تهیه کردیم که به ارشاد رفت و تغییر بسیاری کرد.در آن زمان مخالف جدی شکل گیری چنین نهادی فخرالدین انوار مدیر دولتی سینما بود. طرح ما شامل این بود که نماینده ای از کارگردانان، تهیه کنندگان و سینمادارن در کنار چهار فرد دیگر که نماینده سایر صنوف به عنوان مثال صنوف طراحی بودند در هیئت مدیره خانه سینما حضور پیدا کنند.گاه می بینیم نماینده گریمورها عضو هیئت مدیره خانه سینماست و تهیه کنندگان هیچ نماینده ای ندارد. این ها موجب بروز مشکلات جدی در اداره خانه سینما می شود.» او درباره بنی اعتماد گفت: «نمی توان برنامه ای را پیدا کرد که به حوزه سینما بپردازد و اهمیت داشته باشد و خانم بنی اعتماد درآن حضور نداشته باشد. هرچند که این روزها می بینیم خسته تر از قبل شده اما همچنان این حضورها را تداوم بخشیده است. او همچنان بر مسیر خود مصمم است و امیدوارم همه ما مانند او بتوانیم بهترین یادبود را از خود به یادگار بگذاریم.» رخشان بنی اعتماد که از سخنان تقوایی هیجان زده شده بود گفت: «خیلی مفتخر هستم که آقای تقوایی درباره من صحبت کردند. چه شب خوبی است... یادم نمی آید آخرین باری که با دلی خوش به برنامه ای رفتم چه زمانی بود. هرجا می رویم در حال اثبات حقوق و حق خود هستیم با اینکه داشتن خانه سینما حق ماست و کسی با وجود این خانه امتیازی به ما نمی دهد.» او ادامه داد: «ما توقعی نداریم، کارمان فیلمسازی است و می خواهیم فیلم بسازیم. امکانات مورد نیازمان را به صورت قطره چکانی به ما می دهند. قیمت مستقل بودن چیزی نیست کسی بتواند بپردازد. زیرا قیمت ما ریالی نیست.» بنی اعتماد گفت: «از تریبون تلویزیون که به نظر می رسد فقط محلی برای حرف زدن گروهی خاص و تغییر مسائل به شکلی غیر از واقعیت است، خانه سینما و کانون کارگردانان مورد اتهام قرار می گیرد. نباید فراموش کنیم که به پلک بر هم زدنی دیگر هیچ کدام ما نخواهیم بود، اما آیا با این رفتارها آن روز نهادهای صنفی باقی خواهند ماند؟»
مجیدی: اغلب فیلم های خوب بعد از انقلاب ساخته شدند
مجید مجیدی برای بخش آخر تقدیرها و صحبت درباره رضا میرکریمی پشت تریبون رفت. او گفت: «ما فیلمساز هستیم و صحبت هایمان در تاریخ ثبت می شود. همیشه مخالف گویی فضیلت نیست. قصد نقد صحبت دوستان را ندارم. من هم به فضای فرهنگی کشور نقد دارم و این را همه می دانند.» او ادامه داد: «این واقعیت را نمی توان کتمان کرد که سینمای ایران 100 ساله است و 70 سال آن قبل از انقلاب گذشته، اما آیا تعداد فیلم های خوب این 70 سال بیش از تعداد انگشتان دو دست است؟ بعد از انقلاب و در این 30 سال چه تعداد فیلم خوب داشتیم؟ آثار درخشان و خوب خانم بنی اعتماد در این سال ها ساخته شده و ناصر تقوایی «ناخدا خورشید» را در 30 سال اخیر ساخته است.»ما کارگردان هستیم و نباید واقعیت ها را تغییر دهیم.همه چیز باید سر جای خود باشد. هرچند که گفتن واقعیت تلخ باشد اما تصور کردم باید به این مسئله اشاره کنم.» مجیدی همچنین درباره میرکریمی گفت: «او فیلمساز خوبی است، هرچند اگر تعداد فیلم هایش به اندازه انگشتان یک دست باشد. او با همین فیلم ها ره صد ساله را طی کرده است و گفتن از خوبی های او فضیلت نیست زیرا این خوبی ها روشن است. او با حضور در جشنواره های مختلف جهانی رنگ آنها را به خود نگرفت. او همواره در کنار مردم بوده و تاثیر آن در فیلم هایش دیده می شود.» او اظهار داشت: «شاید کسی نداند، اما این کارگردان در سیزده چهارده سالگی در روزهای انقلاب تیر خورد و بعد به جبهه رفت و ترکش در بدن دارد. او کسی نیست غیر از رضا میرکریمی.» مجیدی از ویتوریو استراوا فیلمبردار ستایش شده جهانی که در مراسم حضور داشت دعوت کرد روی صحنه بیاید و لوح را به میرکریمی تقدیم کند. استراوا در جملاتی کوتاه گفت: «خوشحالم که امشب در جمع این تعداد از کارگردانان حضور دارم. همه ما یک هدف را به عنوان سینماگر دنبال می کنیم. ما مثل ارکستری هستیم که یک سمفونی را می نوازیم و البته همه یک کارگردان داریم.» او گفت: «رابطه مغناطیسی بین کارگردان و فیلمبردار وجود دارد و من آدم خوش شانسی هستم که توانستم با برتولوچی و کاپولا کار کنم و به اعتقاد من همکاری با آنان مانند یک سفر معنوی است.» میرکریمی بعد از دریافت نشان تقدیر کانون کارگردانان از برگزارکنندگان مراسم تشکر کرد. این مراسم با اعلام خبر راه اندازی صندوق بیمه بیکاری کارگردانان از سوی داریوش فرهنگ به پایان رسید و از مهمانان برای صرف شام دعوت به عمل آمد.
|