به دعوت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در آذرماه در بحث و گفتگو در خصوص تنظیم برنامه پنج ساله اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی در قلمرو سینما خانه سینما ضمن شرکت در این جلسات در 26 آذرماه پیشنهادات خود را در قالب چهار بخش شامل:
-سیاستهای راهبردها سینما
-چالشها و موانع سینما
- توان مندی های سینما
-اهداف کمی و کیفی سینما
به شرح زیر ترسیم و تنظیم و به معاونت محترم سینمای به منظور لحاظ در لایحه قانون برنامه پنج ساله پنجم تقدیم کرد:
 سیاست ها وراهبردها:
- تکریم انسان ها با تامین نیازهای اولیه، خدمات رفاهی معاصر و اعمال مدیریت مشارکتی.
- ایجاد نظام دسترسی برابر به فرصت ها برای همه اعضاء.
- بهنگام داشتن دانش و مهارت.
- استاندارد سازی خدمات آموزشی ورفاهی .
- توسعه ظرفیت های صنفی برای همگرایی بیشتر بمنظور تحقق اهداف سینمایی.
- نزدیک شدن به شاخصه های جهانی دانش،تجهیزات،اقتصاد بازار و قواعد حقوقی حمایت کننده.
- توسعه ظرفیت های حقوقی با بازنگری در ساختارها و مناسبات موجود سینمایی و اصلاح و شفاف سازی قواعد و ایین نامه های حمایتی و نظارتی.
چالش ها و موانع:
- وجود ساختار تصدی گری دولت.
- غلبه نگاه قیومیت دولتمردان به سینماگران.
- کمبود قواعد و قوانین حمایت کننده حقوق مادی و معنوی.
- نبود شفافیت در کمک ها و حمایت های مالی دولت.(بنیاد سینمایی فارابی)
- بی توجهی رسانه ملی به حقوق معنوی فیلمسازان در پخش فیلم ها از تلویزیون.
- نبود سامانه حمایت از حقوق مادی و معنوی فیلمسازان ایرانی در جهان.
- بی توجهی سازمان های متولی گسترش فرهنگ ایران اسلامی(سازمان فرهنگ و ارتباطات) در جهان به حقوق مادی و معنوی فیلمسازان هنگام نمایش و پخش فیلم های ایرانی در جهان.
- اعمال ممیزی سلیقه ای ونبود سامانه حضور نمایندگان منتخب جامعه سینمایی در شورای پروانه نمایش.
- نبود سامانه تضمین و جبران خسارت فیلم های تولیدی که موفق به اکران نشده اند.
- سرقت آثار سینمایی در داخل و نبود سامانه کدینگ.
- غلبه نزدیک به انحصار دولت در عرصه حضور بین الملل.
- نبود پلاتو در ابعاد محله.
- کمبود لابراتوار.
- نبود شهرک سینمایی معاصر.
- نبود دستگاه های حرکتی تولید فیلم.
- کمبود حمایت های توزیعی.
- گران بودن تبلیغ کالای سینما .(بیل برد، تلویزیون)
- نبود ارتباطات جهانی در خصوص بهنگام سازی دانش و مهارت روز.
- کمبود روحیه فعالیت صنفی همگرایانه.
- باور پذیر نبودن روابط خانواده در سینمای ایران.
- نبود تامین اجتماعی سینماگران.(بیمه بیکاری،بیمه بازنشستگی)
- نبود دانش و مهارت لازم برای حضور در عرصه اقتصاد جهانی سینما.

توانمندی ها:
- قابلیت نهادینه شدن حضور سینمای ایران در مجامع و جشنواره های جهانی.
- مرکزیت فرهنگی ایران در میان ملل فارسی زبان.
- مرکزیت فرهنگی ایران در میان کشور های اسلامی.
- نیروی انسانی با تجربه و تحصیل کرده.
- نیروی انسانی جوان.
- توانایی تولید سالیانه هفتاد فیلم سینمایی بلند و دو هزار فیلم کوتاه.
- وجود استودیوهای صدا و تدوین خصوصی معتبر.
- تنوع آب و هوایی و لوکیشن های متنوع طبیعی.
- وجود علاقمندان خارجی و ایرانی تبار در جهان برای معرفی سینمای ایران.
- وجود تشکل های صنفی سینمایی.

اهداف کمی و کیفی:
- توسعه و تثبیت حقوق مادی و معنوی فیلمسازان با تدوین  و تصویب قوانین و قواعد حمایتی.
- تدوین و تصویب قانون نظام سینمایی کشور.
- تغییر ماموریت و ساختار بنیاد سینمایی فارابی از نهاد حمایت کننده غیر شفاف و دیوان سالار موجود به نهاد تامین کننده تجهیزات و خدمات گرانقیمت نظیر: تجهیزات حرکتی، ترابری جغرافیایی و احداث کمپینگ، برای سینمای ایران.
- واگذاری واردات مواد خام سینمایی به سینماگران با حمایت از تاسیس تعاونی سینماگران.
- تاسیس صندوق حمایت از سینما با تنظیم شفاف قواعد و شاخص ها به منظور اعطای وام های حمایتی ساخت و اکران فیلم با شورایی متشکل از نمایندگان حاکمیت و منتخبان صنوف سینمایی در بر دارنده آیین نامه داخلی اقناعی.
- سمت دهی یارانه ها به نظام توزیع.
- پیش بینی و اقدام برای ثبت حقوق مادی و معنوی تولیدات سینمای ایران در یک کشور ثالث برای تحت پوشش قراردادن حقوق فیلمسازان در جهان.
- تدوین و تصویب قوانین حمایتی برای ساخت و سرمایه گذاری برای احداث شهرک های سینمایی بعنوان پرداخت مالیات.
- تداوم ساخت و بهسازی سالن های  سینما.
- تامین دستگاه های حرکتی فیلمبرداری نظیر: استادی کم،کرین،کارمانت،حرکتی پروازی .
- حمایت از ساخت پلاتوهایی در ابعاد محله با پرداخت وام های کم بهره و بلند مدت به بخش خصوصی.
- تهیه بانک اطلاعاتی سینماگران برای زیر ساخت طرح امنیت شغلی و رفاه اجتماعی.
- تاسیس صندوق مهر سینما گران برای تامین بیمه بیکاری و افزایش مستمری بازنشستگی برای تامین زندگی آبرومندانه هنرمندان .
- تحت پوشش قراردان همه سینماگران در نظام  بیمه درمانی.
- برگزاری مستمر دوره های کوتاه مدت آموزشی فنی و هنری با حضور مربیان خارجی.
- اعزام سینماگران برای گذرانیدن دوره های کوتاه مدت آموزشی به کشورهای صاحب صنعت سینما.
- پیش بینی و اقدام حمایتی بمنظور جستجوی سهم بازار سینمای ایران در جهان با تامین و پرداخت هزینه های بازاریابی شامل:حضور در مجامع و بازارهای بین المللی،تبلیغات و اطلاع رسانی،آموزش نیروی انسانی و اعطای جایزه صادراتی به دفاتر خصوصی فعال در بخش بین الملل.
- تدوین و تصویب آیین نامه های استاندارد سازی تولید و نمایش فیلم.
- تنظیم شیب رسانه ای برای رعایت موازین فقهی در تولید فیلم به جای موازین مورد نظر دیوان سالاری اداری که با نام عرف تحمیل می شود.
- تنظیم شیب رسانه ای مناسب برای افزایش روحیه کار صنفی و همگرایی.
- تدوین برنامه حفظ و افزایش تقاضای مصرف کالای سینمای ایران