| | جوئل و ایتن کوئن |
| | نــویسـنده: پتر کورته و گئورگ زیسلن/امید نیک فرجام |
| | چــاپ: 1387 |
| | انـتـشـارات: نی |
| | توضــیحـات: برادران کوئن طوری فیلم می سازند که دیگران برای بچه ها هولاهوپ می سازند.دست کم خود آنها اینطور می گویند.و سرشان برود درباره سبک و شیوه شان حرف نمی زنند.این کارشان مثل نامه ای ست که ادگارآلن پو در میان دیگر نامه های میزش پنهان می کند- امری ساده در میان امور آشکار و بدیهی که دقیقا به همین دلیل موجب جست و جویی پیچیده می شود. مصاحبه ها و کنفرانس های مطبوعاتی کوئن ها پرند از سرنخ های غلط و قلابی و شوخی های کمابیش نامفهوم ، و یک کتابخانه را می توان با کتاب هایی که ادعا می کنند نخوانده اند پر کرد( کوئن دوست ندارند ردی از خود برجا بگذارند) .به قول خودشان ؛ فیلم هایشان چیزی نیستند جز وسیله سرگرمی و تفریح شان، اما مگر نظام های فلسفی و زیبایی شناسانه جز این بوده اند؟ مثلا مسیحیت یا مارکسیسم یا پوئن تیلیسم ، و همین نقد فیلم خودمان. |