رضا بانکی ، متولد 1318 از دوره تحصیل در دبستان به کار بازیگری و سپس عکاسی علاقمند می شود .
بانکی در هجده سالگی به تهران می رود تا به عنوان عکاس سپس بازیگر به سینما راه یابد . محمد متوسلانی و فریدون ری پور او را با مسئولان اطزلس فیلم آشنا می کند و بانکی بی آنکه تجربه حرفه ای داشته باشد با سمت عکاس فیلم مشغول به کار می شود .او با پس انداز ناچیز خود یک دوربین عکاسی تهیه می کند و از صحنه و پشت صحنه دشمن زن ( پرویز خطیبی ، 1337 ) عکس می گیرد .در فیلم های ترس و تاریکی ( محمد متوسلانی ، 1342 ) ، زنگ های خطر ( رضا صفایی ، 1342 ) ، دختر ساری ( گرجی عبادی ، 1342 ) ، خشم و فریاد ( رضا صفایی ، 1342 ) و ستاره صحرا ( عزیز رفیعی ، 1343 ) کارش را به عنوان دستیار فیلمبردار ادامه می دهد .
در مجموع تقریباً از پشت صحنه دویست فیلم عکس می گیرد و در بیش از بیست فیلم بازی می کند اما نه عکاسی فیلم و نه بازیگری او را راضی نمی کند و در هرفرصتی که به دست می آورد با کنجکاوی به آموختن فنون فیلمبرداری می پردازد .
فریدون ژورک به یاد می آورد روزی بانکی جلوی عده ای ادعا می کند که در فیلمبرداری کم از دیگران ندارد و ژورک هم بر آقا مهدی وارد می شود ( فریدون ژورک 1353 ) او را به عنوان فیلمبردار انتخاب می کند . ژورک از عکس هایی که بانکی می گرفت به کار او اطمینان داشت . بانکی این ماجرا را چنین شرح می دهد :(( ژورک سر صحنه فیلمبرداری کمرش عیب کرد و فیلمبرداری را به من سپرد . پیش از این هم قرار بود که چند فیلم را فیلمبرداری کنم ، ولی دنبال فیلمی بودم که شروع کارم با آن درست باشد .شروع کردم و به کارم هم اطمینان داشتم . می خواستم زود راش ها را ببینم و وقتی دیدم ، کما بیش راضی بودم . ژورک بعد از از آقا مهدی وارد می شود ، فیلمبرداری زیبای پررو را هم به من سپرد . آنقدر خاطرش جمع شده بود که من را به کارگردانی معرفی کرد که اولین فیلمش را می ساخت . سومین فیلم من در مقام فیلمبردار ساخته پورسعید بود .
بانکی می گوید نورپردازی با هدف بازسازی طبیعی نور صحنه است ، به این معنی که نور صحنه را همان گونه که باشد ، باید تقویت کند . مثلاً در اگر در صحنه پنجره یا شعله شمعی باشد ، همان نور را باید بازسازی کرد و از نور های دیگر که منبعشان در جای دیگری است استفاده نکرد . بانکی ، ریشه دزر خون ( سیروس الوند ، 1363) را مثال می آورد که در کلبه محل زندگی شیر علی ( اکبر زنجانپور ) که با فانوس روشن می شد ، صحنه را بر اساس همان پرتو فانوس نورپردازی کرده است .
بانکی به رغم پاره ای از همکارانش ، معتقد است که فیلمبرداری رنگی از سیاه و سفید مشکل تر است ، زیرا پرژکتورهایی در ایران موجود است که اغلب نورشان به سفیدی یا زردی یا آبی متال است و در فیلم رنگی ، بر خلاف فیلم سیاه و سفید ، این حساسیت خودش را نشان می دهد و وظیفه فیلمبردار است که رنگ ها را یک دست کند .
گم شدگان ( محمد علی سجادی ، 1365 ) ، غریبانه ( احمد امینی ، 1376 ) و رز زرد ( داریوش فرهنگ ، 1381 ) از کارهای شاخص تر بانکی در سال های اخیر هستند .
|
|
|