مرتضی پورصمد ، متولد 1331 در سال 1352 از مدرسه عالی تلویزیون و سینما در رشته فیلمبرداری فارغ التحصیل می شود و بلافاصله در همان سال به استخدام تلویزیون ملی درآمده و با ماموریت به کرمانشاه فیلمبرداری از فیلم های مستند را برعهده می گیرد .
با پیروزی انقلاب در سال 1361 ساخت آثار مستند را با حضور در تهران و ارتباط با دفاتر فیلمسازی مستند ادامه می دهد . او در طول فعالیت حرفه ای در حوضه فیلمبرداری مستند آثار ارزشمندی در این سینما از جمله درخت ، هوردورق ، آوای برکه ها ، مجموعه مستند جنگل ها و مراتع ، مجموعه مستند داستانی نقشه و نقشه برداری ، مستند صنعتی آب ، غلتک ، آتش ، تاراز ، مجموعه مستند چتر سبز ، سنگ مادر خاموش ، شناسنامه یک کارخانه فراموش شده ، L . A . B  ، پیر شهریار ، راویان کوچک روستای غریب ، ملاخدیجه و بچه هایش ، دو فن نقاشی ، عروسک های کمس ، در مدرسه سیه قلیچ ایشان ، جیغ ، پیش ، مسافرانی کوچک سفری بی انتها ، دوبه ، بچه های هامون ، مجموعه غبار نور ، یوفک ، چارشو ، همسران حاج عباس ، مجموعه چشم های آبی زهرا ، تلفن ، مجموعه منطق الطیر ، پرشنگ ، کویر آینه ها ، پیر حرا ، پا برهنه در هرات ، و ... را برای کارگردانانی مانند حمید تمجیدی ، احمد ضابطی جهرمی ، فرهاد ورهرام ، فرشاد فداییان ، محمد رضا اصلانی ، ناصر تقوایی ، پیروز کلانتری ، ابراهیم مختاری ، حسن فتحی ، حسینعلی لیستانی ، فرزاد مؤتمن ، مهوش شیخ الاسلامی ، مجبد مجیدی ، کاوه بهرامی مقدم ، امید بنکدار و کیوان علیمحمدی ، مسعود کرامتی ، بهرام عظیم پور و ... فیلمبرداری می کرد .
پورصمدی از جمله فیلمبردارانی است که بسیار دشوار نسبت به پذیرش فیلم داستانی در طول فعالیت حرفه ای خود واکنش نشان داده است . دشواری های ساخت آثار مستند او را بر آن داشته است تا در کارنامه اش آثاری که منوط به این نوع سینما با با دشواری های خواص خود هستند را بیشتر در کارنامه اش ببینیم . روایت سه گانه و گیلانه از رخشان بنی اعتماد ، شبانه ( امید بنکدار و کیوان علیمحمدی ) ، مرثیه ای برای برف ( جمیل رستمی ) ، موشک کاغذی ( فرهاد مهرانفر ) از این دسته فیلم ها به شمار می روند .
گیلانه کاملاً مشخص و بارز است که پور صمدی از توانایی های خود در فیلمبرداری مستند بهره برده است و ایجاد فضاهای متناسب با قاب های مبتنی بر طبیعت که خاص پورصمدی عکاس است ، شرایط جوی متغیر و غابل کنترل ، میزان نوردهی ، اندازه نماها ، حالات بینابین میان واقع گرایی و انتزاع از طریق قاب ها و حجم کنترل شده رنگ طبیعت و نور مهاجم فضای خاص گیلانه را یک نوع فضای آخر زمانی کرده است .
اما در کارنامه او آثار داستانی نیز به چشم می خورد که از آن جمله می توان به آثار زیر اشاره کرد :
هویت ( 1365 ) ، ( گل سرخ ، باغ سید ( 1368 ) ، مسافران دره انار ( 1370 ) ، آهوی وحشی ( 1371 ) ، آن ها هیچ کس را دوست ندارند ( 1372 ) ، عصیان های سالهای بی قراری ( 1373 ) ،  موشک کاغذی ( 1375 ) ، بالهای سپید ( 1377 ) ، تهران ساعت 7 صبح ( 1382 ) ، گیلانه (1382 ) ، مرثیه ای برای برف ( 1383 ) ، شبانه ( 1384 ) ، کویر خون ، مثل یک قصه ، اقلیما ( 1385 ) و آتش سبز ، دایره زنگی (1386 ) .
پور صمدی (( در اقلیما در ابتدای فیلم ، فضا ، فضای نرمالی است . لحضاتی با تعمد ما شروع به شیطنت با مخاطب کردیم ، یعنی زمانی که خانواده ها می روند و بیمارستان خلوت می شود ، اندک اندک تغییرات انجام می شود و تیرگیها می آید . گاهی با دیمر تغییراتی دادیم . برای مثال پرستاری که قرار است دائم مخاطب را گیج کند که کیست ؛ بعضی وقط ها که او می آید نور محیط را کم و تمرکز را در چهره او بیشتر کردم و نگاه های مشکوک او را جلوه بیشتری دادم . ))
پورصمدی قاب بندی ، نورهای مصنوعی ، کادرهای بشدت استرلیزه و کلوزاپ های مبتنی بر لنزهای کاملاً دقیق و حساب شده و بخصوص رنگ های پخته با غلظت و برجسته فضایی به شدت میخکوب کننده ، عجیب و تاثیر گذار خلق کرده است که فیلمبردار پورصمدی را در مقام درخشان جای داده است .